Dark Tide review
Γράφει ο Νίκος Σιδεράς.
Τα κλίμα που είχε δημιουργηθεί για το Dark Tide, το νέο υδάτινο θρίλερ της βραβευμένης Halle Berry, ήταν από την αρχή στραβό.
Τι κι αν είχε στον πρωταγωνιστικό ρόλο μια σταρ πρώτου μεγέθους και στο σκηνοθετικό τιμόνι τον έμπειρο σε θαλάσσιες περιπέτειες John Stockwell (Into The Blue, Blue Crush), κριτικοί και κοινό το περίμεναν από καιρό στη γωνία.
Λίγο οι αδικαιολόγητες καθυστερήσεις, λίγο οι απογοητευτικές πρώτες δοκιμαστικές προβολές ήρθαν κι έδεσαν, δημιουργώντας ένα έντονα αρνητικό κλίμα που μόνο κακό μπορούσε να προκαλέσει στην ήδη φθίνουσα κινηματογραφική καριέρα της Berry.
Όταν μάλιστα αποφασίστηκε από το στούντιο το φιλμ των $25 εκατομμυρίων να κυκλοφορήσει απευθείας σε Video On Demand και σε περιορισμένο αριθμό αιθουσών λίγο αργότερα (κάτι που τελικά δεν έγινε καθόλου), τότε αμέσως καταλάβαμε ότι κάποιο λάκκο έχει η φάβα και πως μάλλον είχαν κάποια βάση τα όσα ακούγονταν.
Όπως ήταν αναμενόμενο οι πρώτες εντυπώσεις των θεατών ήταν καθολικά αρνητικές και έκαναν λόγο για ένα βαρετό, αδιάφορο φιλμ που δεν είχε να προσδώσει τίποτα καινούριο στο είδος, οι δε κριτικοί το έθαψαν με πάθος και το χαρακτήρισαν ως μια από τις χειρότερες ταινίες της χρονιάς.
Μάλιστα προκαλεί μεγάλη εντύπωση το γεγονός πως μέχρι και τη στιγμή που μιλάμε δεν έχει αποσπάσει ούτε μία θετική κριτική.
Πριν όμως αναλύσουμε αν είναι δικαιολογημένη η τόσο αρνητική υποδοχή του Dark Tide ας ρίξουμε μια ματιά στην υπόθεση…
Η Kate (Halle Berry, New Year's Eve) είναι μια όμορφη και δυναμική εξερευνήτρια του βυθού.
Τέλεια καταρτισμένη σε ότι έχει να κάνει με καρχαρίες, κολυμπάει άφοβα δίπλα τους και γνωρίζει πώς να αντιμετωπίσει κάθε δύσκολη κατάσταση.
Όταν σε μια άτυχη στιγμή ένας πιστός της συνεργάτης και φίλος χάνει τη ζωή του από επίθεση λευκού καρχαρία, η Kate θεωρώντας το χαμό του δική της ευθύνη, παρατάει τις θαλάσσιες δραστηριότητες και αποσύρεται στην Αυστραλία για να εργαστεί ως τουριστική οδηγός.
Ένα χρόνο μετά το τραγικό συμβάν, η Kate βρίσκεται σε αδιέξοδο αφού η επιχείρηση της δεν πάει τόσο καλά όσο περίμενε με αποτέλεσμα τα οικονομικά προβλήματα να συσσωρεύονται και τις τράπεζες να ετοιμάζονται να προχωρήσουν σε κατασχέσεις.
Πάνω στη δύσκολη στιγμή και ενώ όλα δείχνουν να μην οδηγούν πουθενά, κάνει την εμφάνιση του ο εν διαστάσει σύζυγος της Jeff (Olivier Martinez, Knight and Day), ο οποίος της παρουσιάζει μια προσοδοφόρα ευκαιρία: να ηγηθεί μιας ριψοκίνδυνης κατάδυσης έναντι ενός μεγάλου χρηματικού ποσού, και πιο συγκεκριμένα να πραγματοποιήσει τον διακαή πόθο ενός πλούσιου ευρωπαίου επιχειρηματία (Ralph Brown) που θέλει όσο τίποτα να κολυμπήσει δίπλα σε άγριους λευκούς καρχαρίες και ταυτόχρονα να συσφίξει τις σχέσεις με τον παραμελημένο από τον ίδιο, γιο του.
Διστακτική στην αρχή και γεμάτη αμφιβολίες, η Kate τελικά αποδέχεται την πρόταση και μαζί με τον πιστό της συνεργάτη Tommy (Mark Elderkin), τον φιλόδοξο εν διαστάσει σύζυγο που προσπαθεί να ξανακερδίσει την καρδιά της, τον υπερφίαλο πλούσιο επιχειρηματία και τον άβγαλτο γιο του, θα ξεκινήσει ένα ταξίδι που θα τους οδηγήσει στην καρδιά του ωκεανού, εκεί που ζει ο μεγαλύτερος υποθαλάσσιος κίνδυνος: ο λευκός καρχαρίας!
Οπλισμένη με θάρρος και το έντονο ένστικτο της επιβίωσης, η σκληροτράχηλη βιολόγος θα αντιμετωπίσει στη διαδρομή πρωτόγνωρες καταστάσεις, που θα φέρουν την ίδια και την ομάδα της αντιμέτωπους όχι μόνο με τον απόλυτο τρόμο της φύσης αλλά και με τον ίδιο τους τον εαυτό.
Μια γενική εικόνα για το τι ακριβώς παίζει με το Dark Side μπορείτε να πάρετε από το προχειροφτιαγμένο και κακόγουστο poster του.
Με το σκεπτικό: λίγο μπικίνι, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου (sorry Μαρινέλλα), θυμίζει εξώφυλλο βιντεοκασέτας των 90’ s, προδίδοντας τη χαμηλή εκτίμηση του στούντιο που το κυκλοφόρησε με τη λογική της ξεπέτας (και καλά έκανε ο Κωνσταντίνος και δεν το προτίμησε).
Α! Ξέχασα ν’ αναφέρω πως κάπου εκεί χαμηλά είναι χωμένο κι ένα πτερύγιο καρχαρία για να μας θυμίσει πως πρόκειται για shark movie!
Στο δια ταύτα όμως τώρα.
Καταρχάς το Dark Side είναι μία ταινία που σε γενικές γραμμές βλέπεται.
Διαθέτει πολλά αρνητικά αλλά σίγουρα δεν είναι τόσο τραγική όσο θέλουν να την παρουσιάσουν ορισμένοι.
Ένας λοιπόν από τους βασικούς λόγους που αξίζει να την παρακολουθήσεις είναι η λαμπερή πρωταγωνίστρια.
Μπορεί να είναι παραπάνω από ξεκάθαρο πως η Halle Berry έκανε πληρωμένες διακοπές, αλλά κακά τα ψέματα, η γυναίκα το'χει και, παρά το γεγονός ότι δεν χρησιμοποιεί στο μέγιστο βαθμό τις ερμηνευτικές της ικανότητες, δεν παίρνεις στιγμή τα μάτια σου από πάνω της.
Αν μάλιστα φόραγε και λίγο περισσότερη ώρα το μπικίνι της θα μιλάγαμε για ΤΗΝ ερμηνεία!
Τώρα, δεύτερο δυνατό σημείο του φιλμ αποτελεί αναμφισβήτητα, η κινηματογράφηση των υπέροχων τοπίων της Αυστραλίας και της Αφρικής.
Γνώστης του αντικειμένου και έμπειρος λόγω της προϋπηρεσίας του σε ανάλογες ταινίες, ο Stockwell αποδίδει με ντοκιμαντερίστικη ματιά τον μαγευτικό κόσμο του βυθού, καταφέρνοντας να ταξιδέψει και πολλές φορές να εντυπωσιάσει το θεατή.
Κάπου εδώ όμως τελειώνουν τα θετικά και αρχίζει ….το χάος!
Με μια διάρκεια που αγγίζει τις 2 ώρες, ένα αφελές σενάριο που μπάζει από παντού και ένα καστ που δεν εκμεταλλεύεται ο σκηνοθέτης όπως θα έπρεπε, κουράζει γρήγορα και τελικά καταλήγει σε φιάσκο.
Προσπαθώντας να παντρέψει γνωστές συνταγές επιτυχημένων shark movies (Jaws, Open Water) χάνει τον προσανατολισμό του και αποτυγχάνει παταγωδώς, καταλήγοντας να μοιάζει με κακή απομίμηση τους.
Προσηλωμένος στα ντοκιμαντερίστικα πλάνα του και αδιαφορώντας για όλα τα υπόλοιπα, ο σκηνοθέτης αφήνει την ταινία του να παραπαίει ανάμεσα στο περιπετειώδες θρίλερ και το δράμα χαρακτήρων, σαν ακυβέρνητο καράβι στη μέση του ωκεανού.
Ειδικότερα στο κομμάτι του horror που μας αφορά, ο Stockwell όχι μόνο δεν το εκμεταλλεύεται αλλά φτάνει στο σημείο να το υποβαθμίζει μέσα από σκοτεινά και μακρινά πλάνα που αποδυναμώνουν την όποια ένταση και αγωνία προσπαθεί να χτίσει στις σκηνές επίθεσης του καρχαρία.
Και δυστυχώς δεν το σώζει ούτε με το εν μέρει εντυπωσιακό α λα Perfect Storm φινάλε του, αφήνοντας εκτεθειμένο το καστ του στα σαγόνια των καρχαριών και το φιλμ του στα ακόμα πιο αδηφάγα σαγόνια της κριτικής!
Πάντως λίγο πριν μπει και επίσημα το καλοκαιράκι η ταινία είναι ιδανική για να σας κάνει να μπείτε σε καλοκαιρινή διάθεση - χωρίς τους καρχαρίες εννοείται - και ό,τι πρέπει για ένα αναίμακτο (δυστυχώς για μας), χαλαρό δίωρο!
Το ξέρω με βάση τα όσα έγραψα παραπάνω δεν ακούγεται και τόσο καλή επιλογή αλλά είπαμε το ταινιάκι δεν είναι και τόσο Halle…(Τι ; Νομίζατε ότι δεν θα το πω;)
Release Date:
March 8, 2012 (US VoD)
Τι κι αν είχε στον πρωταγωνιστικό ρόλο μια σταρ πρώτου μεγέθους και στο σκηνοθετικό τιμόνι τον έμπειρο σε θαλάσσιες περιπέτειες John Stockwell (Into The Blue, Blue Crush), κριτικοί και κοινό το περίμεναν από καιρό στη γωνία.
Λίγο οι αδικαιολόγητες καθυστερήσεις, λίγο οι απογοητευτικές πρώτες δοκιμαστικές προβολές ήρθαν κι έδεσαν, δημιουργώντας ένα έντονα αρνητικό κλίμα που μόνο κακό μπορούσε να προκαλέσει στην ήδη φθίνουσα κινηματογραφική καριέρα της Berry.
Όταν μάλιστα αποφασίστηκε από το στούντιο το φιλμ των $25 εκατομμυρίων να κυκλοφορήσει απευθείας σε Video On Demand και σε περιορισμένο αριθμό αιθουσών λίγο αργότερα (κάτι που τελικά δεν έγινε καθόλου), τότε αμέσως καταλάβαμε ότι κάποιο λάκκο έχει η φάβα και πως μάλλον είχαν κάποια βάση τα όσα ακούγονταν.
Όπως ήταν αναμενόμενο οι πρώτες εντυπώσεις των θεατών ήταν καθολικά αρνητικές και έκαναν λόγο για ένα βαρετό, αδιάφορο φιλμ που δεν είχε να προσδώσει τίποτα καινούριο στο είδος, οι δε κριτικοί το έθαψαν με πάθος και το χαρακτήρισαν ως μια από τις χειρότερες ταινίες της χρονιάς.
Μάλιστα προκαλεί μεγάλη εντύπωση το γεγονός πως μέχρι και τη στιγμή που μιλάμε δεν έχει αποσπάσει ούτε μία θετική κριτική.
Πριν όμως αναλύσουμε αν είναι δικαιολογημένη η τόσο αρνητική υποδοχή του Dark Tide ας ρίξουμε μια ματιά στην υπόθεση…
Η Kate (Halle Berry, New Year's Eve) είναι μια όμορφη και δυναμική εξερευνήτρια του βυθού.
Τέλεια καταρτισμένη σε ότι έχει να κάνει με καρχαρίες, κολυμπάει άφοβα δίπλα τους και γνωρίζει πώς να αντιμετωπίσει κάθε δύσκολη κατάσταση.
Όταν σε μια άτυχη στιγμή ένας πιστός της συνεργάτης και φίλος χάνει τη ζωή του από επίθεση λευκού καρχαρία, η Kate θεωρώντας το χαμό του δική της ευθύνη, παρατάει τις θαλάσσιες δραστηριότητες και αποσύρεται στην Αυστραλία για να εργαστεί ως τουριστική οδηγός.
Ένα χρόνο μετά το τραγικό συμβάν, η Kate βρίσκεται σε αδιέξοδο αφού η επιχείρηση της δεν πάει τόσο καλά όσο περίμενε με αποτέλεσμα τα οικονομικά προβλήματα να συσσωρεύονται και τις τράπεζες να ετοιμάζονται να προχωρήσουν σε κατασχέσεις.
Πάνω στη δύσκολη στιγμή και ενώ όλα δείχνουν να μην οδηγούν πουθενά, κάνει την εμφάνιση του ο εν διαστάσει σύζυγος της Jeff (Olivier Martinez, Knight and Day), ο οποίος της παρουσιάζει μια προσοδοφόρα ευκαιρία: να ηγηθεί μιας ριψοκίνδυνης κατάδυσης έναντι ενός μεγάλου χρηματικού ποσού, και πιο συγκεκριμένα να πραγματοποιήσει τον διακαή πόθο ενός πλούσιου ευρωπαίου επιχειρηματία (Ralph Brown) που θέλει όσο τίποτα να κολυμπήσει δίπλα σε άγριους λευκούς καρχαρίες και ταυτόχρονα να συσφίξει τις σχέσεις με τον παραμελημένο από τον ίδιο, γιο του.
Διστακτική στην αρχή και γεμάτη αμφιβολίες, η Kate τελικά αποδέχεται την πρόταση και μαζί με τον πιστό της συνεργάτη Tommy (Mark Elderkin), τον φιλόδοξο εν διαστάσει σύζυγο που προσπαθεί να ξανακερδίσει την καρδιά της, τον υπερφίαλο πλούσιο επιχειρηματία και τον άβγαλτο γιο του, θα ξεκινήσει ένα ταξίδι που θα τους οδηγήσει στην καρδιά του ωκεανού, εκεί που ζει ο μεγαλύτερος υποθαλάσσιος κίνδυνος: ο λευκός καρχαρίας!
Οπλισμένη με θάρρος και το έντονο ένστικτο της επιβίωσης, η σκληροτράχηλη βιολόγος θα αντιμετωπίσει στη διαδρομή πρωτόγνωρες καταστάσεις, που θα φέρουν την ίδια και την ομάδα της αντιμέτωπους όχι μόνο με τον απόλυτο τρόμο της φύσης αλλά και με τον ίδιο τους τον εαυτό.
Μια γενική εικόνα για το τι ακριβώς παίζει με το Dark Side μπορείτε να πάρετε από το προχειροφτιαγμένο και κακόγουστο poster του.
Με το σκεπτικό: λίγο μπικίνι, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου (sorry Μαρινέλλα), θυμίζει εξώφυλλο βιντεοκασέτας των 90’ s, προδίδοντας τη χαμηλή εκτίμηση του στούντιο που το κυκλοφόρησε με τη λογική της ξεπέτας (και καλά έκανε ο Κωνσταντίνος και δεν το προτίμησε).
Α! Ξέχασα ν’ αναφέρω πως κάπου εκεί χαμηλά είναι χωμένο κι ένα πτερύγιο καρχαρία για να μας θυμίσει πως πρόκειται για shark movie!
Καταρχάς το Dark Side είναι μία ταινία που σε γενικές γραμμές βλέπεται.
Διαθέτει πολλά αρνητικά αλλά σίγουρα δεν είναι τόσο τραγική όσο θέλουν να την παρουσιάσουν ορισμένοι.
Ένας λοιπόν από τους βασικούς λόγους που αξίζει να την παρακολουθήσεις είναι η λαμπερή πρωταγωνίστρια.
Μπορεί να είναι παραπάνω από ξεκάθαρο πως η Halle Berry έκανε πληρωμένες διακοπές, αλλά κακά τα ψέματα, η γυναίκα το'χει και, παρά το γεγονός ότι δεν χρησιμοποιεί στο μέγιστο βαθμό τις ερμηνευτικές της ικανότητες, δεν παίρνεις στιγμή τα μάτια σου από πάνω της.
Αν μάλιστα φόραγε και λίγο περισσότερη ώρα το μπικίνι της θα μιλάγαμε για ΤΗΝ ερμηνεία!
Τώρα, δεύτερο δυνατό σημείο του φιλμ αποτελεί αναμφισβήτητα, η κινηματογράφηση των υπέροχων τοπίων της Αυστραλίας και της Αφρικής.
Γνώστης του αντικειμένου και έμπειρος λόγω της προϋπηρεσίας του σε ανάλογες ταινίες, ο Stockwell αποδίδει με ντοκιμαντερίστικη ματιά τον μαγευτικό κόσμο του βυθού, καταφέρνοντας να ταξιδέψει και πολλές φορές να εντυπωσιάσει το θεατή.
Κάπου εδώ όμως τελειώνουν τα θετικά και αρχίζει ….το χάος!
Με μια διάρκεια που αγγίζει τις 2 ώρες, ένα αφελές σενάριο που μπάζει από παντού και ένα καστ που δεν εκμεταλλεύεται ο σκηνοθέτης όπως θα έπρεπε, κουράζει γρήγορα και τελικά καταλήγει σε φιάσκο.
Προσπαθώντας να παντρέψει γνωστές συνταγές επιτυχημένων shark movies (Jaws, Open Water) χάνει τον προσανατολισμό του και αποτυγχάνει παταγωδώς, καταλήγοντας να μοιάζει με κακή απομίμηση τους.
Προσηλωμένος στα ντοκιμαντερίστικα πλάνα του και αδιαφορώντας για όλα τα υπόλοιπα, ο σκηνοθέτης αφήνει την ταινία του να παραπαίει ανάμεσα στο περιπετειώδες θρίλερ και το δράμα χαρακτήρων, σαν ακυβέρνητο καράβι στη μέση του ωκεανού.
Ειδικότερα στο κομμάτι του horror που μας αφορά, ο Stockwell όχι μόνο δεν το εκμεταλλεύεται αλλά φτάνει στο σημείο να το υποβαθμίζει μέσα από σκοτεινά και μακρινά πλάνα που αποδυναμώνουν την όποια ένταση και αγωνία προσπαθεί να χτίσει στις σκηνές επίθεσης του καρχαρία.
Και δυστυχώς δεν το σώζει ούτε με το εν μέρει εντυπωσιακό α λα Perfect Storm φινάλε του, αφήνοντας εκτεθειμένο το καστ του στα σαγόνια των καρχαριών και το φιλμ του στα ακόμα πιο αδηφάγα σαγόνια της κριτικής!
Πάντως λίγο πριν μπει και επίσημα το καλοκαιράκι η ταινία είναι ιδανική για να σας κάνει να μπείτε σε καλοκαιρινή διάθεση - χωρίς τους καρχαρίες εννοείται - και ό,τι πρέπει για ένα αναίμακτο (δυστυχώς για μας), χαλαρό δίωρο!
Το ξέρω με βάση τα όσα έγραψα παραπάνω δεν ακούγεται και τόσο καλή επιλογή αλλά είπαμε το ταινιάκι δεν είναι και τόσο Halle…(Τι ; Νομίζατε ότι δεν θα το πω;)
Release Date:
March 8, 2012 (US VoD)
Dark Tide trailer από Horrorant
%20frame.jpg)
Post a Comment