The Strain - Episode 1 (season 1) review

Μια σειρά από αυτές που φέτος φαίνεται να δείχνουν πολλά υποσχόμενες είναι το δημιούργημα του Del Toro, The strain (To Ίχνος). 

Τρία μυθιστορήματα, graphic novels και τώρα λόγω της μη χρηματοδότησης αποφάσισε να γυρίσει την δικιά του βαμπιρική ιστορία μέσα απο το τηλεοπτικό φορμάτ.

Το The Strain παρουσιάστηκε με ένα trailer που μας υποσχόταν ένα αλά Del Toro θρίλερ, με τα βαμπίρ του να είναι τα κλασσικά δημιουργήματα που μας προσφέρει αυτός ο κινηματογραφιστής. 
Νοσηρά, τρομαχτικά, βγαλμένα απο εφιάλτες...

Το σίγουρο ήταν οτι επιτέλους θα επιστρέφαμε σε βρικόλακες με την έννοια του τρομακτικού και όχι του σέξι, του τρομακτικού πλάσματος που παραμονεύει την νύχτα και όχι του γεμάτου- σαν στρίπερ-γκλίτερ γκόμενου που φοβόταν να το κάνει με την Μπέλα (ναι, τα είδα τα Twilight).

Βλέποντας το πρώτο επεισόδιο όλα τα παραπάνω βγήκαν σωστά και ο Del Toro με άφησε πλήρως ικανοποιημένο.

Το επεισόδιο ξεκινά με τον ελεγκτή του αεροδρομίου που καταλαβαίνει οτι το αεροπλάνο στο οποίο είναι υπέυθυνος δεν συμπεριφέρεται όπως θα έπρεπε και αντί να πηγαίνει για απογείωση κάθεται παγωμένο στο έδαφος. 

Και όταν λέμε παγωμένο το εννοούμε κυριοέκτικά, μέσα απο το τεράστιο αεροπλάνο με τους εκατοντάδες επιβάτες δεν εκπέμπεται θερμότητα. 
Το αεροπλάνο είναι νεκρό.

Αμέσως καταφθάνουν οι αρμόδιοι, FBI, αστυνομία κτλ όπως και η CDC (Centers for Disease Control and Prevention/Κέντρο πρόληψης και αντιμετώπισης λοιμοδών νοσημάτων) με αφεντικό τον Dr Ephraim Goodweather (Corey Stoll, House of Cards), ο οποίος όταν δεν αντιμετωπίζει τα οικογενειακά του είναι αυτός που ελέγχει μέρη όπου υπάρχει πιθανότητα για βιολογική απειλή. 

Αυτός και η ομάδα του πάει στο αεροδρόμιο και προσπαθούν να καταλάβουν τι είναι αυτό που σκότωσε όλους τους επιβάτες, αφού μοιράσει λίγο badass-ιλίκη στους τιποτένιους του FBI.

Απο εδώ περίπου ξεκινά όλο το μυστήριο. 

Μπλέκονται μια εταιρία, μια σαρκοφόρος που θυμίζει τις αρχαίες αιγυπτιακές και ένας παππούς με ένα ασημένιο σπαθί που φαίνεται να έχει αντιμετωπίσει ξανα τον αντίπαλο που ήρθε στην Νέα Υόρκη. 
Φυσικά κουβαλάει και το ασημένιο σπαθί...

Το κλίμα βρίσκεται εκεί που το περίμενα, οι ηθοποιοί αρκετά πειστικοί στους ρόλους τους και στο επεισόδιο είχαμε γενναίες δόσεις αγωνίας, μυστηρίου και τρόμου.

Δεν είχα ποτέ αμφιβολία αλλά πλέον μπορώ να πω οτι το The Strain εξελίσσεται σε αντίπαλο δέος για το Walking Dead (με το οποίο έχουν αρκετά κοινά).

Βρίσκω πολύ ενδιαφέρον να δω την αρχή του αφανισμού του ανθρώπινου γένους κατευθείαν απο την Night Zero, την νύχτα που ξεκίνησαν όλα. 
Αυτό σου δίνει, με αρκετή επιτυχία το The Strain. 

Αναδημοσίευση από FilmBoy.

 

Horns trailer: Ο Alexandre Aja βάζει κέρατα στον Daniel Radcliffe!

Καινούργια ταινία ετοιμάζει ο διάσημος Γάλλος σκηνοθέτης Alexandre Aja. 

Μετά τα πετυχημένα High Tension και The Hills Have Eyes αλλά και τη συμμετοχή του σαν παραγωγός και σεναριογράφος στο περσινό Maniac, ο Aja τέσσερα χρόνια μετά το Piranha 3D έχει καινούργια ταινία με τίτλο Horns.

Στην ταινία που βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του Joe Hill, το οποίο διασκεύασε για τη μεγάλη οθόνη ο Keith Bunin, πρωταγωνιστεί ο Daniel Radcliffe που μετά το τέλος της θητείας του στις ταινίες Harry Potter δοκιμάζει τις ικανότητες του σε διαφορετικούς ρόλους και σίγουρα δεν είναι πρωτάρης στο κόσμο των ταινιών τρόμου αφού τον είδαμε στο The Woman in Black το 2012.

Στο καστ της ταινίας επίσης συμμετέχουν οι νεαρές Juno Temple και Sabrina Carpenter.

Ο Radcliffe έχει στο Horns το ρόλο του Ιγνάτιου, ενός άνδρα που θεωρείται ο βασικός ύποπτος για το μυστηριώδη θάνατο της κοπέλας του. 

Η ιστορία όμως δεν σταματά εκεί αφού ο Ιγνάτιος ανακαλύπτει πως κέρατα μεγαλώνουν στο κεφάλι του, τα οποία μάλιστα του δίνουν την ικανότητα να ελέγξει άλλους ανθρώπους και να μάθει τα μεγαλύτερα μυστικά τους.

To πρώτο teaser trailer που κυκλοφόρησε δεν αποκαλύπτει πολλά πράγματα όσον αφορά την εξέλιξη της υπόθεσης, αλλά σίγουρα περιμένουμε να δούμε την ταινία που έκανε πρεμιέρα στο περσινό φεστιβάλ του Τορόντο αλλά και την ερμηνεία του Radcliffe.

Το Horns θα κυκλοφορήσει στις αμερικάνικες αίθουσες στις 31 Οκτωβρίου με τον Radcliffe να εμφανίζεται νωρίτερα στο Comic Con για την προώθηση της ταινίας. 

Πως σας φαίνεται;

Γιάννης Χατζόπουλος.

Afflicted review

Την άποψή μου για τα found footage την έχω αναφέρει και σε παλιότερα reviews. 

Αυτό που μετράει περισσότερο για να πετύχει μια ταινία του συγκεκριμένου sub-genre είναι να δικαιολογεί σε λογικά πλαίσια και καθ’ όλη τη διάρκειά της, την αίσθηση του ψευδο-ντοκιμαντέρ.

Ευτυχώς το καναδέζικο Afflicted ακολουθεί πιστά αυτόν τον κανόνα ενώ υπάρχουν στιγμές που διδάσκει στους σύγχρονους δημιουργούς για το πώς πρέπει να γυρίζεται το «πολυφορεμένο» πλέον είδος του found footage.

Η ταινία πέρασε από διάφορα φεστιβάλ τρόμου το περασμένο φθινόπωρο από τα οποία μάλιστα κατάφερε να αποσπάσει αρκετά βραβεία σε σημαντικές κατηγορίες.

Αφήνοντας γενικά θετικές εντυπώσεις σε κοινό και κριτικούς, το Afflicted άρχισε τους τελευταίους μήνες να διαδίδεται στους κύκλους των horror fans.

Με ένα περιορισμένο budget στη διάθεσή τους και μικρή διανομή, οι Derek Lee και Clif Prowse που έγραψαν, σκηνοθέτησαν και πρωταγωνιστούν στην ταινία δείχνουν σιγά, σιγά να κερδίζουν το στοίχημα.

Ο  Derek (Derek Lee) και ο Clif (Clif Prowse) είναι δύο φίλοι που αποφασίζουν να ταξιδέψουν για έναν ολόκληρο χρόνο, γυρίζοντας όλες τις ηπείρους και τις μεγαλύτερες χώρες της γης. 

Σκοπός τους είναι να κινηματογραφούν τις εμπειρίες τους και να τις μοιράζονται «ζωντανά» με το κοινό μέσα από ένα διαδικτυακό ντοκιμαντέρ που έχουν ήδη στήσει.

Ο Derek πάσχει από μια σπάνια πάθηση του εγκεφάλου που μπορεί να αποβεί μοιραία αν δεν του χορηγηθεί άμεσα ιατρική βοήθεια, παρόλα αυτά όμως παίρνει το ρίσκο και ξεκινάει με τον φίλο του το ταξίδι.

Λίγες μέρες μετά κι ενώ βρίσκονται στη Γαλλία, ο Derek περνάει ένα βράδυ με μια άγνωστη και ξυπνάει αιμόφυρτος, χωρίς να θυμάται τίποτα. 

Σταδιακά, αρχίζει να εμφανίζει κάποια περίεργα συμπτώματα που επηρεάζουν τον χαρακτήρα και το σώμα του, ενώ όσο περνούν οι μέρες η μετάλλαξή του προχωράει επικίνδυνα. 

Ο Clif, καταγράφοντας φυσικά τα πάντα μέσα από κάμερες, πιστεύει ότι ο φίλος του μολύνθηκε από κάτι άγνωστο και προσπαθεί να τον πείσει να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, για τον Derek όμως ίσως είναι πλέον αργά…

Έξυπνη κίνηση των δημιουργών να ενσαρκώσουν …τους εαυτούς τους στο υποτιθέμενο ντοκιμαντέρ και ακόμα πιο έξυπνη η διαδικτυακή μορφή του footage. 

Όλα όσα κινηματογραφούνται ανεβαίνουν σε ένα blog, οπότε είναι η πρώτη φορά που αναπαριστάται  διαδραστικότητα με κοινό. 
Έτσι, συχνά το βλέπουμε να απαντάει με σχόλια και άλλες φορές να βοηθάει τους δυο πρωταγωνιστές μέσα από τα μηνύματά τους.
 
Πολύ καλή επίσης, είναι η φωτογραφία και η κινηματογράφηση της ταινίας. 
Με κάμερες υψηλής ευκρίνειας και αρκετή σταθερότητα στις λήψεις μας γλιτώνει λίγο από τη ναυτία της κουνημένης κάμερας στο χέρι. 

Ακόμα και στις γρήγορες σκηνές δράσης και τρεξίματος η τεχνολογία των καμερών είναι τέτοια που κάνει τη θέασή μας πιο εύκολη. 

Όσον αφορά το σενάριο τώρα, το Afflicted έχει τις φωτεινές του στιγμές αλλά και τις αδύναμές του. 

Ξεκινάει με μια υποσχόμενη ιδέα, εξελίσσεται σε κάτι πρωτότυπο για τα δεδομένα του είδους, αλλά η κορύφωση ίσως ήθελε κάτι παραπάνω ή διαφορετικό από αυτό που αναμέναμε.
 
Σε γενικές γραμμές πάντως και χωρίς να μπαίνουμε σε περισσότερες αποκαλύψεις, η ιστορία είναι ικανοποιητική αλλά ο τρόπος που αυτή παρουσιάζεται στερείται φαντασίας σε ορισμένα σημεία.

Ειδικά, στο πρώτο μισό της ταινίας είναι αδύνατο να μην έρθουν στο μυαλό μας σκηνές από το Chronicle και το Paranormal Activity: The Marked Ones (αλήθεια, σε πόσα ακόμα found footage θα δούμε ήρωες να διασκεδάζουν με τις υπεράνθρωπες δυνάμεις που αποκτούν ξαφνικά;).

Το δεύτερο μισό βέβαια αλλάζει ύφος - γίνεται πιο σκοτεινό και βίαιο, το αίμα ρέει άφθονο, ενώ δεν λείπουν και οι ευφάνταστες καταδιώξεις με οπτική πρώτου προσώπου.
 
Είναι ξεκάθαρες οι αγνές προθέσεις του δημιουργικού ντουέτου που δεν στόχευσαν σε μια «αρπαχτή», όπως άλλοι footage-άκηδες συνάδελφοί τους. 

Αντίθετα, δείχνουν να γουστάρουν πολύ αυτό που κάνουν και είναι κάτι που φαίνεται στη καλοδουλεμένη τους προσπάθεια.
 
Γενικά θα ήταν περιττό να σταθούμε σε οποιοδήποτε άλλο σημείο για περαιτέρω κριτική (θετική ή αρνητική). 
Αξίζει να σας μείνει ότι αποτελεί ένα ευχάριστο διάλειμμα από άλλα ανούσια ψευδο-ντοκιμαντέρ, επομένως όσοι επιλέξουν να το δουν θα τους αρέσει.
 
Σε μια μετα-REC εποχή όμως, είναι σχεδόν ανέφικτο να βγει το found footage που θα αφήσει εποχή στο ευρύτερο φάσμα των ταινιών τρόμου. 

Έτσι, αν κρίνουμε το Afflicted σαν μια horror ταινία και παρόλο που αυτό που θέλει να κάνει το κάνει καλά, δεν θα το χαρακτηρίζαμε σαν κάτι το αλησμόνητο.

Αν όμως το κρίνουμε σαν found footage, τότε σίγουρα αποτελεί την πιο ενδιαφέρουσα πρόταση της φετινής σεζόν και όχι μόνο.  

Σπύρος Νουνανάκης.

Release Dates:
9 September 2013 (Toronto International Film Festival)
18 October 2013 (Sitges Film Festival)
4 April 2014 (USA)

 

Το νέο Predator του Shane Black είναι sequel και όχι remake και γιατί αυτά είναι καλά νέα

Θα σας πω μια ιστορία, για το πως μπορεί η μέρα ενός ανθρώπου να καταστραφεί, μόνο και μόνο στο άκουσμα μιας είδησης από το χώρο μας, και πως τελικά μπορεί, δυο μέρες μετά, να νιώσει ο ίδιος άνθρωπος δικαιωμένος και ανακουφισμένος. 
Και επειδή μιλάω με γρίφους σαν γέροντας, καλύτερα ας εξηγήσω.

Πριν λίγες μέρες, λοιπόν, κυκλοφόρησε μια είδηση στον χώρο, για την οποία μου έλαχε να γράψω για το Horrorant. 

Αφορούσε ένα ακόμη reboot/remake, τα οποία δεν είναι και το φόρτε μου.  
Και το χειρότερο απ’όλα, αφορούσε το Predator. 

Την ταινιάρα του 1987 του John McTiernan, με τον Arnold Schwarzenegger.
Όλοι την ξέρουμε, όλοι την αγαπάμε, φαντάζομαι. 

Προσωπικώς, πιστεύω πως αν μια ταινία δεν έχει γεράσει, και δεν έχει δείξει τα χρόνια της μετά από 30 χρόνια, είναι αυτή. 
Και σε επίπεδο σεναρίου, και σκηνοθεσίας, ακόμη ακόμη και ειδικών εφέ. 

Όταν, λοιπόν, διάβασα, πως ετοιμάζονται να κάνουν remake ένα ακόμη κλασικό φιλμ της παιδικής μου ηλικίας, άρχισα πάλι το στόλισμα. 
Από μέσα μου, κυρίως, αλλά τους στόλισα.

Ευτυχώς, όμως, πριν προλάβω, να μπω στην επίπονη διαδικασία να γράψω άρθρο για αυτό το ανοσιούργημα που ετοίμαζαν, με έσωσε ο συνάδελφος και συναγωνιστής στον τρόμο, Κώστας Κίτσιος. 

Δύο μέρες μετά, μου έστειλε ένα email, όπου με ενημέρωνε πως κυκλοφόρησαν νέα, και τελικά η ταινία δε θα είναι remake του Predator, αλλά sequel.

Και ενώ και με τη μανία των sequels έχω θεματάκια, τουλάχιστον δεν είναι τόσο ενοχλητικά, όσο όλα αυτά τα remakes που δέκα χρόνια τώρα μας κατακλύζουν.

Το νέο Predator sequel λοιπόν, έχει αναλάβει να φέρει στη ζωή ο Shane Black, σεναριογράφος των Lethal Weapon και Iron Man 3, μαζί με τον Fred Dekker (Star Trek: Enterprise TV Series).

Σύμφωνα με τον Black:

«...δεν υπάρχει λόγος να ξεκινήσουμε από το μηδέν, όταν υπάρχει μια ολόκληρη μυθολογία ανεκμετάλλευτη. 
Προτιμώ να εξερευνήσω αυτή, από το να πατήσω το restart». 

Σοφά λόγια, αν μη τι άλλο.

Το νέο sequel του Predator, λοιπόν, ετοιμάζεται. 
Αυτά είναι πολύ καλά νέα. 
Μένει μόνο να δούμε, τι θα προκύψει. 
Καλή ταινία, ή ένα ακόμη sequel του σωρού.
Αυτό είναι το στοίχημα πλέον.

Κώστας Φαρόπουλος.

Δείτε το εξαιρετικό short Dollface του Collin Campbell

O Collin Campbell καταφέρνει σε 6 λεπτά και 50 δευτερόλεπτα να μας τρομάξει και να μπούμε στον κόσμο ενός μικρού μήκους μεταφυσικού θρίλερ. 

Όλα ξεκινούν όταν ...κατά τη διάρκεια του Halloween ένα ζευγάρι βρίσκεται στο σπίτι του και παίζει σκάκι, ώσπου ξαφνικά εμφανίζεται μια παράξενη κυρία με μια μάσκα σαν να φτιάχτηκε για κούκλα. 

Καθώς φεύγει, αφήνει μια τσάντα με μια ταυτότητα. 
Το ζευγάρι στην προσπάθειά του να καταφέρει να βρει την κυρία και να λύσει το μυστήριο, βρίσκεται σε ένα σπίτι βγαλμένο από κάποιον παράξενο εφιάλτη. 

Αξιοσημείωτη η σκηνοθεσία του Campbell και η φωτογραφία του Fortunato Procopio. 

Το Dollface γυρίστηκε μέσα σε 51 ώρες για τον διαγωνισμό  Producers' Guild's Debra Hill το 2011. 

Δημήτρης Βαβάτσης.
 

Το Resident Evil: The Final Chapter είναι πραγματικά το τελευταίο ...μάλλον!

Πριν λίγο καιρό είχαμε αναφερθεί εδώ, στις πρώτες πληροφορίες που είχαν έρθει στην επιφάνεια για τη νέα ταινία του Resident Evil. 

Όλοι (φαντάζομαι) είχαμε χαρεί, όταν μάθαμε πως πρόκειται να είναι η τελευταία ταινία της σειράς.

Νεότερες πληροφορίες δείχνουν να επιβεβαιώνουν αυτή την είδηση, καθώς σύμφωνα με δηλώσεις του Paul W. Anderson, σκηνοθέτη της πρώτης ταινίας Resident Evil και του (δε θα βαρεθώ να το λέω) καταπληκτικού Event Horizon του 1997, η νέα ταινία έχει τίτλο για την ώρα "Resident Evil: The Final Chapter”.

Η ταινία ήταν να βγει στις αίθουσες αρχικά τον ερχόμενο Σεπτέμβρη, αλλά με το σενάριο να μην είναι ολοκληρωμένο καν, η ημέρα κυκλοφορίας μάλλον θα πάει λίγο πίσω. 
Όχι πολύ, μόνο κανα χρόνο!

Τώρα τι να πω, αν είστε τόσοι πολλοί που περιμένετε την έκτη ταινία του Resident Evil με ανυπομονησία (που πολύ αμφιβάλλω)....ε, υπομονή.

Κώστας Φαρόπουλος.

Το zombie game Dead Rising ετοιμάζεται για τη μεγάλη οθόνη!

Αν είναι ένα πράγμα, στο οποίο δεν μπορώ να αντισταθώ, είναι τα ζόμπι. 
Δώσμου ζόμπι, με φτηνό χάλια makeup, ή με τέλεια prosthetics επιπέδου Greg Nicotero, δε με νοιάζει. 
Ζόμπι να ναι, κι ό,τι να ναι. 

Συνεπώς, τα νέα πως ένα νέο zombie flick ετοιμάζεται, μόνο ευχάριστα ακούστηκαν στα αυτιά μου.

Το Dead Rising, το υπέρεπιτυχημένο video game της Capcom, που μας έχει δώσει μεταξύ άλλων παιχνίδια όπως το Resident Evil και το Street Fighter, πρόκειται να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη από τη Legendary Entertainment.

H ταινία εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια ενός zombie outbreak, όταν ένα εμβόλιο της κυβέρνησης αποτυχαίνει να περιορίσει την έκταση του ιού που μετατρέπει τους ανθρώπους σε ζόμπι. 

Οι 4 πρωταγωνιστές (άγνωστο ακόμη, ποιοι θα τους υποδυθούν) θα προσπαθήσουν να βρουν τη ρίζα του κακού, η οποία μάλλον βρίσκεται κάπου μέσα στην ίδια την κυβέρνηση. 

Σε ποιον δεν αρέσει άλλωστε μια ωραία θεωρία συνωμοσίας;

Αν και η εμπειρία από τη μεταφορά άλλων video games στον κινηματογράφο, είναι μάλλον πικρή, μπορούμε τουλάχιστον να ελπίζουμε, πως ετούτη εδώ θα κάνει τη διαφορά.

Το σενάριο θα γράψει ο Tim Carter, ενώ θα έχει και την ευθύνη της παραγωγής της ταινίας μαζί με τον Tomas Harlan (Mortal Kombat: Legacy TV Series).

Το Dead Rising, που ως video game, έχει πουλήσει πάνω από 6,5 εκατομμύρια αντίτυπα, μετά την κυκλοφορία του ως μεγάλου μήκους ταινία, θα «σπάσει» σε μέρη και θα προβληθεί σε τηλεοπτικές πλατφόρμες πια, ως μίνι σειρά.

Απ’ότι φαίνεται, η επιρροή της τηλεόρασης έχει αυξηθεί τόσο τα τελευταία χρόνια, που πλέον κινηματογραφικές ταινίες προσαρμόζονται στα τηλεοπτικά format, αντί το αντίθετο. 

O tempora, o mores! 

Κώστας Φαρόπουλος.

Shrew’s Nest trailer: Ο Alex de la Inglesia συνεχίζει να ανυψώνει το ισπανικό σινεμά

Από την Film Factory Entertainment κυκλοφόρησε το πρώτο trailer του Ισπανικού φιλμ τρόμου Shrew’s Nest, σε παραγωγή Alex de la Inglesia (Witching and Bitching) και σκηνοθεσία Juanfer Andres/Esteban Roel.   

Τέλη Μαΐου και με αφορμή τις πρώτες φωτογραφίες και πόστερ που μόλις είχαν κυκλοφορήσει, είχαμε ξανά αναφερθεί στην ταινία, που αποτελεί μία μίξη τρόμου και δράματος και αν τότε έδειχνε πολλά υποσχόμενη, τώρα βλέποντας το trailer μπορούμε να πούμε ότι θα είναι μία από τις πιο αναμενόμενες ευρωπαϊκές παραγωγές για ...φέτος ή του χρόνου.  

Η ιστορία ακολουθεί τη ζωή μιας νεαρής κοπέλας, της Montse και της αδερφής της, που ζουν κλεισμένες σε ένα διαμέρισμα εδώ και χρόνια. 

Η Montse μεγαλώνει τη μικρή της αδερφή μόνη, όντας αγοραφοβική και αποκλεισμένη από τον εξωτερικό κόσμο. 
Η ασθένεια της αυτή την κυριεύει και τη βουλιάζει σε ένα κόσμο αρρωστημένο.

Όταν ο νεαρός γείτονας Carlos βρεθεί μετά από ένα ατύχημα στο σπίτι των δύο κοριτσιών, τα πράγματα δε θα εξελιχθούν και πάρα πολύ καλά.

Το καστ αποτελείται από τους Macarena Gomez, Nadia de Santiago, Luis Tosar (Sleep Tight, Celda 211) και τον Hugo Silva (The Body).

Το Shrew’s Nest βρίσκεται λίγο πριν την ολοκλήρωσή του και το trailer που μπορείτε να δείτε παρακάτω έκανε την εμφάνισή του με σκοπό την εύρεση διεθνούς διανομής, οπότε η ακριβής ημερομηνία πρεμιέρας του είναι ακόμα άγνωστη.

Κώστας Κίτσιος.

SHREW'S NEST Promo Cannes 2014 from Film Factory Entertainment S.L on Vimeo.

Ο Guillermo del Toro δίνει ελπίδες για το At the Mountains of Madness

Όταν είχα πρωτοακούσει, πριν από εφτά χρόνια περίπου ότι ο Guillermo del Toro έβαζε μπροστά ένα πρότζεκτ όνειρο ζωής για τον ίδιο, το At the Mountains of Madness, την πολυαναμενόμενη κινηματογραφική μεταφορά της κλασσικής ατμοσφαιρικής ιστορίας τρόμου του H.P. Lovecraft, ο ενθουσιασμός μου ήταν τεράστιος, όπως και η προσμονή, μιας και η συγκεκριμένη ιστορία είναι από τις αγαπημένες μου.

Η σκηνοθεσία θα άνηκε στον ίδιο, η διασκευή από το βιβλίο είχε ήδη γίνει, την παραγωγή είχε συμφωνήσει να αναλάβει ο James Cameron και η ταινία θα γυρίζονταν σε 3D για καλύτερη και πιο ζωντανή απεικόνιση του τρόμου!!! 

Τελικά όλα αυτά ποτέ δεν έγιναν πραγματικότητα, μιας και για να γίνει εφικτό κάτι τέτοιο θα έπρεπε να βρεθεί εταιρεία διατεθειμένη να δαπανήσει περισσότερα από 120 εκατομμύρια δολάρια σε ένα R-Rated (ακατάλληλο κάτω των 17) φιλμ τρόμου. 

Ο Μεξικανός σκηνοθέτης δεν υπήρχε (τότε) περίπτωση να μην κάνει την ταινία ακριβώς όπως εκείνος ήθελε, δηλαδή ένα πολύ σκληρό σε εικόνες horror, με αποτέλεσμα το όλο πρότζεκτ να θεωρηθεί "νεκρό" και τη θέση του πήρε το Pacific Rim.

Τώρα, λίγο πριν την πρεμιέρα της νέας του vampire horror σειράς The Strain (δείτε το trailer εδώ) και με το επερχόμενο Gothic horror φιλμ Crimson Peak να βρίσκεται στο postproduction, ο Del Toro σε συνεργασία με τα στούντιο της Legendary κάνει ακόμη μια προσπάθεια να νεκραναστήσει τα Βουνά της Τρέλας, όπως δήλωσε ο ίδιος σε μια πρόσφατη συνέντευξη του, στη Wall Street Journal. 

"Το συζήτησα μαζί τους και τους είπα ότι αυτή είναι η ταινία που πραγματικά θα ήθελα να γυρίσω κάποια στιγμή, αλλά είναι ακόμη ακριβή. 
Πιστεύω όμως ότι η αξιολόγηση καταλληλότητας μιας ταινίας είναι πλέον πιο ελαστική και θα μπορούσα να την κάνω κατάλληλη για άνω των 13 ετών. 
Θα το δούμε αυτό με την Legendary, έτσι ώστε να την κάνουμε όσο πιο τρομακτική γίνεται, παραλείποντας όμως κάποιες ιδιαίτερα γραφικές και σκληρές σκηνές.

Βασικά υπάρχουν μια ή δυο σκηνές στο βιβλίο που είναι πολύ σκληρές, όπως για παράδειγμα η αυτοψία που κάνουν οι εξωγήινοι σε ένα ανθρώπινο σώμα που είναι πολύ σοκαριστική. 
Νομίζω όμως ότι θα βρω έναν τρόπο να το κάνω. 
Θα δούμε. 
Είναι σίγουρα μια πιθανότητα για το μέλλον, καθώς η Legendary κάποια στιγμή έφτασε πολύ κοντά στο να προχωρήσει την ταινία, ξέρω σίγουρα ότι το σενάριο τους αρέσει πολύ και ελπίζω ότι θα προχωρήσει".

Η ιστορία του At the Mountains of Madness, γραμμένη το 1931, έχει ως εξής:

Στα 1930 μια γεωλογική αποστολή τολμά να προχωρήσει στα άγνωστα εδάφη της Ανταρκτικής για να ανακαλύψει τα απομεινάρια εξελιγμένων πλασμάτων, τα οποία όμως δεν είναι ούτε φυτά ούτε ζώα. 

Εκεί ένα μέρος της αποστολής θα έχει τρομακτική κατάληξη. 
Οι επιζώντες προσπαθώντας να μάθουν τι συνέβη θα ανακαλύψουν μια απέραντη πόλη, θαμμένη στο πάγο, που χρονολογείται πριν από την ύπαρξη του ανθρώπινου είδους. 

Καθώς εξερευνούν τα συντρίμμια, οι επιστήμονες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι τρομακτικοί χτίστες της πόλης ίσως είναι ακόμα ζωντανοί!

Μακάρι οι προσπάθειες του Guillermo del Toro να έχουν αίσιο τέλος, όπως επίσης και να μην χρειαστεί να κάνει πίσω στο όραμα του για την ταινία όσον αφορά την σκληρότητα της και το δυσεύρετο πλέον R-Rated.

Κάτι τέτοιο βέβαια θα ήταν πολύ πιο εύκολο αν το Αμερικάνικο κοινό αγκάλιαζε περισσότερο το Pacific Rim, αφού τα μόλις $100 εκατομμύρια εισπράξεις είναι πολύ λίγα για μία από τις καλύτερες, στο είδος της, ταινίες της περσινής χρονιάς, σε αντίθεση φυσικά με τον υπόλοιπο κόσμο όπου και οι εισπράξεις ξεπέρασαν τα 300 εκατομμύρια.

Κώστας Κίτσιος.

Purgatorio trailer. Χρειάζεται και ταλέντο, Oona!

Σε μία από τις καλύτερες σειρές όλων των εποχών τείνει να εξελιχθεί το Game Of Thrones και μέσω αυτού πολλοί είναι οι ηθοποιοί που θα κάνουν ή για να το πούμε καλύτερα, θα προσπαθήσουν να κάνουν καριέρα. 

Μία ηθοποιός λοιπόν, που στο πέρασμά της από την σειρά τράβηξε πάνω της όλα τα αντρικά βλέμματα, ήταν και η Oona Chaplin, αφού στις δύο σεζόν που εμφανίστηκε, πέρα από τα οπίσθια της, προσπάθησε να δείξει και ένα κάποιο υποκριτικό ταλέντο.

Μετά τον θάνατο της στο θρυλικό πλέον επεισόδιο The Rains of Castamere, η εγγονή του Charlie Chaplin έβαλε μπρος για μία κινηματογραφική καριέρα και μία από τις πρώτες στάσεις της, που μάλλον θα ξεχάσει αμέσως (και εμείς μαζί), είναι το Purgatorio. 

Ένα Ισπανικό θρίλερ σε σκηνοθεσία Pau Teixidor και σενάριο Sergio G. Sánchez (The Impossible, The Orphanage), που από το trailer που μπορείτε να δείτε παρακάτω και μόνο, θα καταλάβετε το αδιάφορο του θέματος.

Η Marta μετακομίζει στο νέο της διαμέρισμα και στην πρώτη της νύχτα εκεί αναγκάζεται να κάνει την babysitter στο 10χρονο παιδί της γειτόνισσας, Daniel, μόνο που το παιδάκι αρχίζει να παρουσιάζει μια περίεργη και επικίνδυνη συμπεριφορά. 

Η συμβίωση των δύο γίνεται όλο και πιο τεταμένη και βίαιη, οδηγώντας σε ένα τέλος που η Marta δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί. 

Μπορεί αρχικά το επίθετο Chaplin να τράβηξε το ενδιαφέρον αρκετών και να υπήρχε η αίσθηση ότι κάτι καλό μπορεί να δώσει η εγγονή του, Oona, αλλά απ'ότι φαίνεται πέρα από τα ωραιότατα οπίσθια δεν θα την θυμόμαστε για κάτι άλλο!

Κώστας Κίτσιος.

PURGATORY Promo from Film Factory Entertainment S.L on Vimeo.