Ταξιδιωτικός Οδηγός για ...Τρομακτικές διαμονές!

Αύγουστος, ο παραδοσιακός μήνας των διακοπών για τους περισσότερους Έλληνες. 

Τώρα αν τυχόν είστε μεγάλος φαν των ταινιών τρόμου και έχετε επιλέξει για φέτος την Αμερική για τις διακοπές σας μπορείτε να τις συνδυάσετε με κάποιους ...όχι και τόσο παραδοσιακούς προορισμούς. 

Από το να αφιερώσετε όλη σας τη μέρα λοιπόν σε μουσεία και λοιπά κοινότυπα αξιοθέατα, τι θα λέγατε να δείτε και κάποια μέρη όπου γυρίστηκαν κάποιες από τις καλύτερες ταινίες τρόμου;

Παρακάτω θα αναφερθούμε σε 6 ταινίες των οποίων τα γυρίσματα δεν έγιναν σε κάποιο στούντιο, αλλά σε πραγματικές τοποθεσίες, οι οποίες διασώζονται ακόμα και σήμερα.

Night of the Living Dead
Evans City Cemetery, Evans City, Pennsylvania

Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί ο σκηνοθέτης George Romero επέλεξε αυτό το νεκροταφείο για να γυρίσει την εναρκτήρια σκηνή του Night of The Living Dead!

Καλά κρυμμένο από τους γύρω δρόμους, αυτός και τα ζόμπι του ήταν απίθανο να τους ενοχλήσουν περίεργοι περαστικοί ή οι μπάτσοι της περιοχής. 

Ακόμα και σήμερα είναι εξίσου απομακρυσμένο και απομονωμένο, όπως ήταν όταν ο Romero το επισκέφτηκε το 1967.

Δεν υπάρχουν αναμνηστικές πινακίδες, αν και οι οπαδοί της ταινίας θα αναγνωρίσουν ορισμένες ταφόπλακες, οπότε όποιος από εσάς βρεθεί εκεί θα μπορεί με άνεση να υποδυθεί το ζόμπι και να πάρει μια γεύση από το νεκροταφείο των ζωντανών νεκρών.

Dawn of the Dead
Monroeville Mall, Monroeville, Pennsylvania

Κανονικά δεν θα έπρεπε να μπει στη λίστα το συγκεκριμένο αξιοθέατο, μιας και το εμπορικό της γειτονιάς σας είναι ήδη γεμάτο ζόμπι και δεν διαφέρει και πάρα πολύ από αυτό που γυρίστηκε το Dawn of the Dead. 

Όμως είμαστε ήδη στην πολιτεία της Pennsylvania, οπότε μπορούμε να αφιερώσουμε λίγο χρόνο για να δούμε το κτίριο όπου γυρίστηκε η κορυφαία ταινία του George Romero, το 1978.

Rosemary’s Baby
Dakota Apartments, New York City, New York

Φθάνοντας κάποιος στην 1 West 72nd Street, της Νέας Υόρκης, θα συναντήσει ένα ιστορικό πλέον κτίριο. 

Ο λόγος φυσικά για το συγκρότημα διαμερισμάτων Dakota, ένα γοτθικού τύπου κτίριο, γεμάτο gargoyles και ιστορία βαριά όσο και τα ονόματα των διασημοτήτων που φιλοξένησε κατά καιρούς. 

Ένας από τους αυτούς ήταν και ο John Lennon, αφού έμεινε εκεί από το 1973 έως το 1980, όταν και δολοφονήθηκε στην είσοδο του κτιρίου. 

Στον κινηματογράφο χρησιμοποιήθηκε -μόνο εξωτερικά- στην ταινία Rosemary's Baby όπου η Rosemary Woodhouse βγάζει ...περίεργα γούστα με τον Σατανά. 

Αν τυχόν επιλέξετε να διανυκτερεύσετε εκεί, προσοχή όταν σβήσουν τα φώτα και ...τοίχο τοίχο, γιατί ποτέ δεν ξέρεις!

The Exorcist
Georgetown, Washington, D.C.

Το σπίτι με τα κόκκινα τούβλα, όπου ο William Friedkin γύρισε τις εξωτερικές σκηνές του Εξορκιστή και απεικονίζεται και στην αφίσα της ταινίας, βρίσκεται στην οδό 3600 Prospect St. της Georgetown, στην Washington, όπως και τα περίφημα πλέον 97 σκαλοπάτια που ...κατέβηκε ο Father Karras (Jason Miller) χάνοντας τη ζωή του. 

Σύμφωνα με τον μύθο ή ...το μάρκετινγκ της εταιρείας παραγωγής, συνέβησαν διάφορα περίεργα πράγματα κατά την διάρκεια των γυρισμάτων και ένας πραγματικός ιερέας επισκέφθηκε το χώρο για να τον καθαγιάσει.

Poltergeist
Simi Valley, California

Μια καλή δουλειά, γυναίκα, παιδιά και ένα σπίτι ...in the Valley, ήταν το όνειρο κάθε Αμερικανού πίσω στα 80's, εκτός βέβαια αν το σπίτι είχε χτιστεί πάνω σε ένα αρχαίο νεκροταφείο Ινδιάνων. 

Γυρισμένο στη Simi Valley της California, το κλασσικό φιλμ τρόμου του Tobe Hooper, μας πρόσφερε άφθονες ανατριχίλες και όποιος θέλει να δει από κοντά το "καταραμένο" σπίτι όπου γυρίστηκε η ταινία δεν έχει παρά να πάει στην 4267 Roxbury Street, Simi Valley CA. 

Μόνο απ'έξω όμως, καθώς το σπίτι κατοικείται ακόμα από την ίδια οικογένεια που έμενε εκεί και πριν από 20 χρόνια, όταν γυρίστηκε η ταινία. 

The Birds 
Bodega, California

Η περιοχή χρησιμοποιήθηκε για τις εξωτερικές σκηνές στην ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ, The Birds, όπου οι φτερωτοί μας "φίλοι", εκτός όλων των άλλων, προκάλεσαν και τον θάνατο αρκετών κατοίκων. 

Στην ταινία, η πόλη ονομάζεται Bodega Bay και δύο σημαντικά αξιοθέατα εξακολουθούν να στέκονται στην πόλη. 

Το Potter School, ανατολικά του Bodega, ήταν αυτό όπου τα παιδιά βγήκαν ουρλιάζοντας και η εκκλησία του St. Theresa, όπου και βρήκαν καταφύγιο.

Με προσοχή και τα μάτια σας δεκατέσσερα, γιατί αν τα περιστέρια στην Ελλάδα "βομβαρδίζουν" συνεχώς τα πάντα, φανταστείτε εκεί τι γίνεται!  

Άντε και καλές διακοπές!

Κώστας Κίτσιος.

Ο Kevin Smith σχεδιάζει το spin off του δικού του Tusk!

Τον τελευταίο καιρό έχουμε βαρεθεί να διαβάζουμε νέα για τον Kevin Smith. 
Οκ, δεν έχουμε βαρεθεί ακριβώς, γιατί ο Smith είναι θεούλης, αλλά λέμε τώρα.

Τα νεότερα, λοιπόν, για τον δημιουργό του ανεπανάληπτου Clerks (μεγάλη λατρεία, συγχωρήστε με) είναι πως μετά το Anti-Claus και μετά το Tusk, ετοιμάζει μια ακόμη ταινία. 

Ένα spin off του Tusk, με τίτλο Yoga Hosers. 
Σε αυτό πρωταγωνιστούν δύο δευτερεύοντες χαρακτήρες του Tusk, γύρω από τους οποίους έγραψε μια ολόκληρη νέα ιστορία.

Πάντα εκτιμούσα τη δημιουργικότητα του, το ταλέντο του και τη λατρεία του για το Star Wars, αλλά αυτή τη φορά ο Kevin Smith ανέβηκε επίπεδο. 

Να κάνεις spin off από μια ταινία σου, που δεν έχει κυκλοφορήσει καν ακόμη, είναι μια κατηγορία μόνο του ως γεγονός.

Και όλα αυτά, ενώ έχει δηλώσει, πως σκοπεύει να αποσυρθεί από τη σκηνοθεσία. 
Που να έμενε κιόλας δηλαδή. 
Θα είχαμε μια νέα ταινία κάθε μήνα. 
Όχι ότι αυτό είναι απαραιτήτως κακό.

Κώστας Φαρόπουλος.

Ο σεναριογράφος του High Tension ανοίγει ...την Πυραμίδα

The Pyramid είναι ο τίτλος της πρώτης ταινίας που σκηνοθετεί ο Gregory Levasseur. 
Ε, όχι και 'ποιος είναι αυτός'!

Είναι το έτερον ήμισυ του διδύμου που πριν μερικά χρόνια, μαζί με τον Alexandre Aja, μας πήραν το κεφάλι με το Haute Tension και με το remake του The Ηills have Eyes (πιθανότατα το μοναδικό remake που έχω δει τα τελευταία χρόνια, που πραγματικά μου άρεσε).

Ο Levasseur λοιπόν, αποφάσισε να σκηνοθετήσει κι αυτός την πρώτη του ταινία και το πόνημα του θα βγει στις αίθουσες στις 5 Δεκεμβρίου. 

Η ταινία αφορά, όπως μαρτυρά και ο τίτλος προφανώς, σε μια ομάδα αρχαιολόγων που ανακαλύπτουν μια θαμμένη πυραμίδα στην αιγυπτιακή έρημο.

Μπαίνουν προς εξερεύνηση και τα πράγματα αρχίζουν να στραβώνουν από εκεί κι έπειτα, όπως είναι αναμενόμενο. 

Βρίσκονται χαμένοι στα βάθη της πυραμίδας, αλλά και κυνηγημένοι. 
Από τι ακριβώς, μένει να το μάθουμε.

Το σενάριο της ταινίας έχει γράψει ο Nick Simon (Cold Comes the Night) μαζί με τον Daniel Meersand, ενώ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους θα δούμε τους Ashley Hinshaw (+1), Denis O’Hare (American Horror Story: Coven), James Buckley και Daniel Amerman.

Μοναδικό κριτήριο για την ώρα για το έργο του Levasseur είναι τα σενάρια του, τα οποία σε γενικές γραμμές ήταν πολύ καλά, με μια μικρή εξαιρεσούλα για εκείνο του ανεκδιήγητου Mirrors.

Ας ελπίσουμε πως θα είναι εξίσου καλός και στη σκηνοθεσία. 
Όχι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. 
Υπομονή, όμως, μέχρι το Δεκέμβρη και θα το διαπιστώσουμε.

Κώστας Φαρόπουλος.

Muska trailer: Και οι Τούρκοι μαθαίνουν στον τρόμο

Οφείλω να ομολογήσω πως δεν είχα ακούσει ποτέ μου για τουρκική ταινία τρόμου, πόσο μάλλον να υπάρχει ολόκληρη σκηνή τρόμου εκεί, και δεν είχα και άδικο. 

Ένα γρήγορο ψάξιμο στο google και η σελίδα της wikipedia έβγαλε ως αποτέλεσμα, δέκα ταινίες όλες κι όλες που να ανήκουν στον τρόμο.

Όταν έφτασε στο mail μου, λοιπόν, το trailer του Muska, μιας νέας τουρκικής ταινίας τρόμου, παραξενεύτηκα καταρχάς, και δελεάστηκα δευτερευόντως. 
Πως μπορεί να είναι μια τουρκική ταινία τρόμου; 

Όπως όλες οι άλλες, είναι μια προφανής απάντηση. 

Βλέποντας το trailer όμως, κατέληξα πως η προφανής απάντηση δεν ισχύει. 
Γιατί κρίνοντας από αυτό, ετούτη δείχνει καλύτερη από πολλές άλλες ταινίες τρόμου, αμερικάνικες και μη, που έχουμε συνηθίσει.

Το Muska είναι η ιστορία ενός 30χρονού νέου, που ψάχνοντας κάπου να μείνει, βρίσκει ένα παλιό σπίτι όπου ενοικιάζεται δωμάτιο και αποφασίζει να μείνει, όπως και λόγω… μιας γειτόνισσας. 

Το σπίτι έχει προφανώς τα σκοτεινά μυστικά του, όπως κάθε παλιό σπίτι που σέβεται τον εαυτό του, σε μια ταινία τρόμου.

Το trailer της ταινίας είναι εξόχως σκοτεινό, και καταφέρνει μέσα στα δυο λεπτά που διαρκεί να μεταδώσει την ανησυχία και ανατριχίλα του σπιτιού και των ενοίκων του.

Η ταινία είναι του Ozkan Celik, και είναι η πρώτη ταινία που σκηνοθετεί. Κυκλοφορεί στην Τουρκία στις 25 Ιουλίου. 

Εδώ να τη δούμε σε αίθουσα, είναι προφανώς αδύνατο, οπότε θα περιμένουμε να την ...εεε, «δούμε» online.
Γιατί εμείς δεν κατεβάζουμε ταινίες παράνομα, ε παιδιά; 

Κώστας Φαρόπουλος.

Νέος σκηνοθέτης για το prequel του The Shining

Πριν λίγο καιρό είχαμε αναφερθεί στις πρώτες πληροφορίες για το επερχόμενο prequel του The Shining του μεγάλου Stanley Kubrick. 

Τότε, οι πρώτες φήμες ήθελαν τον Alfonso Cuaron να σκηνοθετεί την ταινία. Τώρα, το Variety αναφέρει πως τελικά την ταινία με τίτλο Overlook Hotel, θα σκηνοθετήσει ο Mark Romanek του One Hour Photo και Never Let Me Go.

Η ταινία θα βασιστεί στον αρχικό πρόλογο του βιβλίου, που όταν εκδόθηκε το 1977 δεν περιελήφθηκε στην έκδοση, και θα περιγράφει την αρχική ιστορία του ξενοδοχείου, μέσα από τα μάτια του πρώτου του ιδιοκτήτη, Bob T. Watson στις αρχές του 20ου αιώνα.

Το σενάριο έχει αναλάβει ο Glen Mazzara, εκ των βασικών σεναριογράφων του The Walking Dead, ενώ το cast της ταινίας δεν έχει γίνει γνωστό, ούτε φυσικά το πότε θα κυκλοφορήσει.

Να πούμε εδώ, πως ο Stephen King πέρυσι εξέδωσε το sequel του The Shining, με τίτλο «Dr. Sleep” (!), και το οποίο ετοιμάζεται και αυτό για μεταφορά στη μεγάλη οθόνη. 

Όχι θα τους γλίτωνε. 
Και τσελεμεντέ να έβγαζε ο King, ταινία θα τον έκαναν.

Κώστας Φαρόπουλος.

The Strain - Episode 1 (season 1) review

Μια σειρά από αυτές που φέτος φαίνεται να δείχνουν πολλά υποσχόμενες είναι το δημιούργημα του Del Toro, The strain (To Ίχνος). 

Τρία μυθιστορήματα, graphic novels και τώρα λόγω της μη χρηματοδότησης αποφάσισε να γυρίσει την δικιά του βαμπιρική ιστορία μέσα απο το τηλεοπτικό φορμάτ.

Το The Strain παρουσιάστηκε με ένα trailer που μας υποσχόταν ένα αλά Del Toro θρίλερ, με τα βαμπίρ του να είναι τα κλασσικά δημιουργήματα που μας προσφέρει αυτός ο κινηματογραφιστής. 
Νοσηρά, τρομαχτικά, βγαλμένα απο εφιάλτες...

Το σίγουρο ήταν οτι επιτέλους θα επιστρέφαμε σε βρικόλακες με την έννοια του τρομακτικού και όχι του σέξι, του τρομακτικού πλάσματος που παραμονεύει την νύχτα και όχι του γεμάτου- σαν στρίπερ-γκλίτερ γκόμενου που φοβόταν να το κάνει με την Μπέλα (ναι, τα είδα τα Twilight).

Βλέποντας το πρώτο επεισόδιο όλα τα παραπάνω βγήκαν σωστά και ο Del Toro με άφησε πλήρως ικανοποιημένο.

Το επεισόδιο ξεκινά με τον ελεγκτή του αεροδρομίου που καταλαβαίνει οτι το αεροπλάνο στο οποίο είναι υπέυθυνος δεν συμπεριφέρεται όπως θα έπρεπε και αντί να πηγαίνει για απογείωση κάθεται παγωμένο στο έδαφος. 

Και όταν λέμε παγωμένο το εννοούμε κυριοέκτικά, μέσα απο το τεράστιο αεροπλάνο με τους εκατοντάδες επιβάτες δεν εκπέμπεται θερμότητα. 
Το αεροπλάνο είναι νεκρό.

Αμέσως καταφθάνουν οι αρμόδιοι, FBI, αστυνομία κτλ όπως και η CDC (Centers for Disease Control and Prevention/Κέντρο πρόληψης και αντιμετώπισης λοιμοδών νοσημάτων) με αφεντικό τον Dr Ephraim Goodweather (Corey Stoll, House of Cards), ο οποίος όταν δεν αντιμετωπίζει τα οικογενειακά του είναι αυτός που ελέγχει μέρη όπου υπάρχει πιθανότητα για βιολογική απειλή. 

Αυτός και η ομάδα του πάει στο αεροδρόμιο και προσπαθούν να καταλάβουν τι είναι αυτό που σκότωσε όλους τους επιβάτες, αφού μοιράσει λίγο badass-ιλίκη στους τιποτένιους του FBI.

Απο εδώ περίπου ξεκινά όλο το μυστήριο. 

Μπλέκονται μια εταιρία, μια σαρκοφόρος που θυμίζει τις αρχαίες αιγυπτιακές και ένας παππούς με ένα ασημένιο σπαθί που φαίνεται να έχει αντιμετωπίσει ξανα τον αντίπαλο που ήρθε στην Νέα Υόρκη. 
Φυσικά κουβαλάει και το ασημένιο σπαθί...

Το κλίμα βρίσκεται εκεί που το περίμενα, οι ηθοποιοί αρκετά πειστικοί στους ρόλους τους και στο επεισόδιο είχαμε γενναίες δόσεις αγωνίας, μυστηρίου και τρόμου.

Δεν είχα ποτέ αμφιβολία αλλά πλέον μπορώ να πω οτι το The Strain εξελίσσεται σε αντίπαλο δέος για το Walking Dead (με το οποίο έχουν αρκετά κοινά).

Βρίσκω πολύ ενδιαφέρον να δω την αρχή του αφανισμού του ανθρώπινου γένους κατευθείαν απο την Night Zero, την νύχτα που ξεκίνησαν όλα. 
Αυτό σου δίνει, με αρκετή επιτυχία το The Strain. 

Αναδημοσίευση από FilmBoy.

 

Horns trailer: Ο Alexandre Aja βάζει κέρατα στον Daniel Radcliffe!

Καινούργια ταινία ετοιμάζει ο διάσημος Γάλλος σκηνοθέτης Alexandre Aja. 

Μετά τα πετυχημένα High Tension και The Hills Have Eyes αλλά και τη συμμετοχή του σαν παραγωγός και σεναριογράφος στο περσινό Maniac, ο Aja τέσσερα χρόνια μετά το Piranha 3D έχει καινούργια ταινία με τίτλο Horns.

Στην ταινία που βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του Joe Hill, το οποίο διασκεύασε για τη μεγάλη οθόνη ο Keith Bunin, πρωταγωνιστεί ο Daniel Radcliffe που μετά το τέλος της θητείας του στις ταινίες Harry Potter δοκιμάζει τις ικανότητες του σε διαφορετικούς ρόλους και σίγουρα δεν είναι πρωτάρης στο κόσμο των ταινιών τρόμου αφού τον είδαμε στο The Woman in Black το 2012.

Στο καστ της ταινίας επίσης συμμετέχουν οι νεαρές Juno Temple και Sabrina Carpenter.

Ο Radcliffe έχει στο Horns το ρόλο του Ιγνάτιου, ενός άνδρα που θεωρείται ο βασικός ύποπτος για το μυστηριώδη θάνατο της κοπέλας του. 

Η ιστορία όμως δεν σταματά εκεί αφού ο Ιγνάτιος ανακαλύπτει πως κέρατα μεγαλώνουν στο κεφάλι του, τα οποία μάλιστα του δίνουν την ικανότητα να ελέγξει άλλους ανθρώπους και να μάθει τα μεγαλύτερα μυστικά τους.

To πρώτο teaser trailer που κυκλοφόρησε δεν αποκαλύπτει πολλά πράγματα όσον αφορά την εξέλιξη της υπόθεσης, αλλά σίγουρα περιμένουμε να δούμε την ταινία που έκανε πρεμιέρα στο περσινό φεστιβάλ του Τορόντο αλλά και την ερμηνεία του Radcliffe.

Το Horns θα κυκλοφορήσει στις αμερικάνικες αίθουσες στις 31 Οκτωβρίου με τον Radcliffe να εμφανίζεται νωρίτερα στο Comic Con για την προώθηση της ταινίας. 

Πως σας φαίνεται;

Γιάννης Χατζόπουλος.

Afflicted review

Την άποψή μου για τα found footage την έχω αναφέρει και σε παλιότερα reviews. 

Αυτό που μετράει περισσότερο για να πετύχει μια ταινία του συγκεκριμένου sub-genre είναι να δικαιολογεί σε λογικά πλαίσια και καθ’ όλη τη διάρκειά της, την αίσθηση του ψευδο-ντοκιμαντέρ.

Ευτυχώς το καναδέζικο Afflicted ακολουθεί πιστά αυτόν τον κανόνα ενώ υπάρχουν στιγμές που διδάσκει στους σύγχρονους δημιουργούς για το πώς πρέπει να γυρίζεται το «πολυφορεμένο» πλέον είδος του found footage.

Η ταινία πέρασε από διάφορα φεστιβάλ τρόμου το περασμένο φθινόπωρο από τα οποία μάλιστα κατάφερε να αποσπάσει αρκετά βραβεία σε σημαντικές κατηγορίες.

Αφήνοντας γενικά θετικές εντυπώσεις σε κοινό και κριτικούς, το Afflicted άρχισε τους τελευταίους μήνες να διαδίδεται στους κύκλους των horror fans.

Με ένα περιορισμένο budget στη διάθεσή τους και μικρή διανομή, οι Derek Lee και Clif Prowse που έγραψαν, σκηνοθέτησαν και πρωταγωνιστούν στην ταινία δείχνουν σιγά, σιγά να κερδίζουν το στοίχημα.

Ο  Derek (Derek Lee) και ο Clif (Clif Prowse) είναι δύο φίλοι που αποφασίζουν να ταξιδέψουν για έναν ολόκληρο χρόνο, γυρίζοντας όλες τις ηπείρους και τις μεγαλύτερες χώρες της γης. 

Σκοπός τους είναι να κινηματογραφούν τις εμπειρίες τους και να τις μοιράζονται «ζωντανά» με το κοινό μέσα από ένα διαδικτυακό ντοκιμαντέρ που έχουν ήδη στήσει.

Ο Derek πάσχει από μια σπάνια πάθηση του εγκεφάλου που μπορεί να αποβεί μοιραία αν δεν του χορηγηθεί άμεσα ιατρική βοήθεια, παρόλα αυτά όμως παίρνει το ρίσκο και ξεκινάει με τον φίλο του το ταξίδι.

Λίγες μέρες μετά κι ενώ βρίσκονται στη Γαλλία, ο Derek περνάει ένα βράδυ με μια άγνωστη και ξυπνάει αιμόφυρτος, χωρίς να θυμάται τίποτα. 

Σταδιακά, αρχίζει να εμφανίζει κάποια περίεργα συμπτώματα που επηρεάζουν τον χαρακτήρα και το σώμα του, ενώ όσο περνούν οι μέρες η μετάλλαξή του προχωράει επικίνδυνα. 

Ο Clif, καταγράφοντας φυσικά τα πάντα μέσα από κάμερες, πιστεύει ότι ο φίλος του μολύνθηκε από κάτι άγνωστο και προσπαθεί να τον πείσει να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, για τον Derek όμως ίσως είναι πλέον αργά…

Έξυπνη κίνηση των δημιουργών να ενσαρκώσουν …τους εαυτούς τους στο υποτιθέμενο ντοκιμαντέρ και ακόμα πιο έξυπνη η διαδικτυακή μορφή του footage. 

Όλα όσα κινηματογραφούνται ανεβαίνουν σε ένα blog, οπότε είναι η πρώτη φορά που αναπαριστάται  διαδραστικότητα με κοινό. 
Έτσι, συχνά το βλέπουμε να απαντάει με σχόλια και άλλες φορές να βοηθάει τους δυο πρωταγωνιστές μέσα από τα μηνύματά τους.
 
Πολύ καλή επίσης, είναι η φωτογραφία και η κινηματογράφηση της ταινίας. 
Με κάμερες υψηλής ευκρίνειας και αρκετή σταθερότητα στις λήψεις μας γλιτώνει λίγο από τη ναυτία της κουνημένης κάμερας στο χέρι. 

Ακόμα και στις γρήγορες σκηνές δράσης και τρεξίματος η τεχνολογία των καμερών είναι τέτοια που κάνει τη θέασή μας πιο εύκολη. 

Όσον αφορά το σενάριο τώρα, το Afflicted έχει τις φωτεινές του στιγμές αλλά και τις αδύναμές του. 

Ξεκινάει με μια υποσχόμενη ιδέα, εξελίσσεται σε κάτι πρωτότυπο για τα δεδομένα του είδους, αλλά η κορύφωση ίσως ήθελε κάτι παραπάνω ή διαφορετικό από αυτό που αναμέναμε.
 
Σε γενικές γραμμές πάντως και χωρίς να μπαίνουμε σε περισσότερες αποκαλύψεις, η ιστορία είναι ικανοποιητική αλλά ο τρόπος που αυτή παρουσιάζεται στερείται φαντασίας σε ορισμένα σημεία.

Ειδικά, στο πρώτο μισό της ταινίας είναι αδύνατο να μην έρθουν στο μυαλό μας σκηνές από το Chronicle και το Paranormal Activity: The Marked Ones (αλήθεια, σε πόσα ακόμα found footage θα δούμε ήρωες να διασκεδάζουν με τις υπεράνθρωπες δυνάμεις που αποκτούν ξαφνικά;).

Το δεύτερο μισό βέβαια αλλάζει ύφος - γίνεται πιο σκοτεινό και βίαιο, το αίμα ρέει άφθονο, ενώ δεν λείπουν και οι ευφάνταστες καταδιώξεις με οπτική πρώτου προσώπου.
 
Είναι ξεκάθαρες οι αγνές προθέσεις του δημιουργικού ντουέτου που δεν στόχευσαν σε μια «αρπαχτή», όπως άλλοι footage-άκηδες συνάδελφοί τους. 

Αντίθετα, δείχνουν να γουστάρουν πολύ αυτό που κάνουν και είναι κάτι που φαίνεται στη καλοδουλεμένη τους προσπάθεια.
 
Γενικά θα ήταν περιττό να σταθούμε σε οποιοδήποτε άλλο σημείο για περαιτέρω κριτική (θετική ή αρνητική). 
Αξίζει να σας μείνει ότι αποτελεί ένα ευχάριστο διάλειμμα από άλλα ανούσια ψευδο-ντοκιμαντέρ, επομένως όσοι επιλέξουν να το δουν θα τους αρέσει.
 
Σε μια μετα-REC εποχή όμως, είναι σχεδόν ανέφικτο να βγει το found footage που θα αφήσει εποχή στο ευρύτερο φάσμα των ταινιών τρόμου. 

Έτσι, αν κρίνουμε το Afflicted σαν μια horror ταινία και παρόλο που αυτό που θέλει να κάνει το κάνει καλά, δεν θα το χαρακτηρίζαμε σαν κάτι το αλησμόνητο.

Αν όμως το κρίνουμε σαν found footage, τότε σίγουρα αποτελεί την πιο ενδιαφέρουσα πρόταση της φετινής σεζόν και όχι μόνο.  

Σπύρος Νουνανάκης.

Release Dates:
9 September 2013 (Toronto International Film Festival)
18 October 2013 (Sitges Film Festival)
4 April 2014 (USA)

 

Το νέο Predator του Shane Black είναι sequel και όχι remake και γιατί αυτά είναι καλά νέα

Θα σας πω μια ιστορία, για το πως μπορεί η μέρα ενός ανθρώπου να καταστραφεί, μόνο και μόνο στο άκουσμα μιας είδησης από το χώρο μας, και πως τελικά μπορεί, δυο μέρες μετά, να νιώσει ο ίδιος άνθρωπος δικαιωμένος και ανακουφισμένος. 
Και επειδή μιλάω με γρίφους σαν γέροντας, καλύτερα ας εξηγήσω.

Πριν λίγες μέρες, λοιπόν, κυκλοφόρησε μια είδηση στον χώρο, για την οποία μου έλαχε να γράψω για το Horrorant. 

Αφορούσε ένα ακόμη reboot/remake, τα οποία δεν είναι και το φόρτε μου.  
Και το χειρότερο απ’όλα, αφορούσε το Predator. 

Την ταινιάρα του 1987 του John McTiernan, με τον Arnold Schwarzenegger.
Όλοι την ξέρουμε, όλοι την αγαπάμε, φαντάζομαι. 

Προσωπικώς, πιστεύω πως αν μια ταινία δεν έχει γεράσει, και δεν έχει δείξει τα χρόνια της μετά από 30 χρόνια, είναι αυτή. 
Και σε επίπεδο σεναρίου, και σκηνοθεσίας, ακόμη ακόμη και ειδικών εφέ. 

Όταν, λοιπόν, διάβασα, πως ετοιμάζονται να κάνουν remake ένα ακόμη κλασικό φιλμ της παιδικής μου ηλικίας, άρχισα πάλι το στόλισμα. 
Από μέσα μου, κυρίως, αλλά τους στόλισα.

Ευτυχώς, όμως, πριν προλάβω, να μπω στην επίπονη διαδικασία να γράψω άρθρο για αυτό το ανοσιούργημα που ετοίμαζαν, με έσωσε ο συνάδελφος και συναγωνιστής στον τρόμο, Κώστας Κίτσιος. 

Δύο μέρες μετά, μου έστειλε ένα email, όπου με ενημέρωνε πως κυκλοφόρησαν νέα, και τελικά η ταινία δε θα είναι remake του Predator, αλλά sequel.

Και ενώ και με τη μανία των sequels έχω θεματάκια, τουλάχιστον δεν είναι τόσο ενοχλητικά, όσο όλα αυτά τα remakes που δέκα χρόνια τώρα μας κατακλύζουν.

Το νέο Predator sequel λοιπόν, έχει αναλάβει να φέρει στη ζωή ο Shane Black, σεναριογράφος των Lethal Weapon και Iron Man 3, μαζί με τον Fred Dekker (Star Trek: Enterprise TV Series).

Σύμφωνα με τον Black:

«...δεν υπάρχει λόγος να ξεκινήσουμε από το μηδέν, όταν υπάρχει μια ολόκληρη μυθολογία ανεκμετάλλευτη. 
Προτιμώ να εξερευνήσω αυτή, από το να πατήσω το restart». 

Σοφά λόγια, αν μη τι άλλο.

Το νέο sequel του Predator, λοιπόν, ετοιμάζεται. 
Αυτά είναι πολύ καλά νέα. 
Μένει μόνο να δούμε, τι θα προκύψει. 
Καλή ταινία, ή ένα ακόμη sequel του σωρού.
Αυτό είναι το στοίχημα πλέον.

Κώστας Φαρόπουλος.

Δείτε το εξαιρετικό short Dollface του Collin Campbell

O Collin Campbell καταφέρνει σε 6 λεπτά και 50 δευτερόλεπτα να μας τρομάξει και να μπούμε στον κόσμο ενός μικρού μήκους μεταφυσικού θρίλερ. 

Όλα ξεκινούν όταν ...κατά τη διάρκεια του Halloween ένα ζευγάρι βρίσκεται στο σπίτι του και παίζει σκάκι, ώσπου ξαφνικά εμφανίζεται μια παράξενη κυρία με μια μάσκα σαν να φτιάχτηκε για κούκλα. 

Καθώς φεύγει, αφήνει μια τσάντα με μια ταυτότητα. 
Το ζευγάρι στην προσπάθειά του να καταφέρει να βρει την κυρία και να λύσει το μυστήριο, βρίσκεται σε ένα σπίτι βγαλμένο από κάποιον παράξενο εφιάλτη. 

Αξιοσημείωτη η σκηνοθεσία του Campbell και η φωτογραφία του Fortunato Procopio. 

Το Dollface γυρίστηκε μέσα σε 51 ώρες για τον διαγωνισμό  Producers' Guild's Debra Hill το 2011. 

Δημήτρης Βαβάτσης.