Spring review

Τα love stories τρόμου δεν είναι κάτι το καινούργιο. 
Από το The Hunchback of Notre Dame του 1939 μέχρι σήμερα, εξακολουθούν να προβάλλονται στη μικρή και στη μεγάλη οθόνη, χαρίζοντας στο κοινό χτυποκάρδια …παντός τύπου.

Στο Spring των Justin Benson και Aaron Moorhead, o Evan (Lou Taylor Pucci, Evil Dead) καταφεύγει στην Ιταλία μετά τον θάνατο της μητέρας του από καρκίνο και την απόλυσή του από την εργασία του.

Εκεί πιάνει δουλειά σε ένα αγρόκτημα ενός ηλικιωμένου Ιταλού, που από τότε που έχασε τη γυναίκα του ζει μοναχικά.
Επίσης γνωρίζει τον έρωτα στο πρόσωπο της Louise (Nadia Hilker), μιας αινιγματικής νεαρής γυναίκας που κάνει έρευνες βιοχημείας.

Αυτό που δεν γνωρίζει, είναι ότι η Louise ανήκει σε ένα πανάρχαιο είδος που προέρχεται από το απώτερο παρελθόν και που κάθε τόσο μετατρέπεται σε κάποιου είδους τέρας.

Έχει επιβιώσει με την πάροδο των χιλιετιών, ζευγαρώνοντας κάθε 20 χρόνια με άντρες έτσι ώστε να συλλάβει και να ξαναγεννήσει τον εαυτό της.
Ή τουλάχιστον αυτό εγώ κατάλαβα απ’ όσα είδα.

Αν δεν έχετε κάποια εμπειρία από τα σύγχρονα love story τρόμου (και στο τέλος θα προτείνω κάποια) πρέπει να έχετε υπόψη σας ότι δεν είναι αυτό που φαντάζεστε.

Αν δηλαδή σνομπάρετε τα ρομάντζα όπως συμβαίνει με εμένα, θεωρώντας ότι πρόκειται για υπερβολικά γλυκανάλατες ιστορίες, αυτό δεν θα πρέπει να σας αποτρέψει από το να δώσετε στο είδος μια ευκαιρία.
Διότι ευτυχώς, ο ρομαντικός τρόμος δεν κάνει εκπτώσεις στη μεγάλη οθόνη. 

Πράγματι, το Spring προσπαθεί φιλότιμα να τρομάξει με τις φρικαλέες μεταμορφώσεις της Louise, επιστρατεύοντας καλά οπτικά εφέ και μακιγιάζ. 

Το κυρίως ζητούμενο όμως είναι η γεμάτη καλογραμμένο και πνευματώδες χιούμορ σχέση των δύο εραστών που θα ικανοποιήσει στο έπακρο και το κοινό των παραδοσιακών ρομάντζων.

Η χημεία των δύο ηθοποιών είναι εξαιρετική και γενικότερα όλες οι ερμηνείες κυμαίνονται σε υψηλά επίπεδα. 

Ιδιαίτερη όμως αναφορά πρέπει να γίνει και στην εξαιρετική φωτογραφία, που όπως δήλωσαν οι σκηνοθέτες επεδίωξαν να την χειριστούν σαν να πρόκειται για έναν αφανή ήρωα της ιστορίας.

Τα πλάνα των παράκτιων περιοχών και των πολιτιστικών μνημείων της Ιταλίας είναι εξαιρετικά και αποτελούν το καταλληλότερο setting για μια ιστορία αγάπης. 

Η όλη παραγωγή είναι φτιαγμένη με μεράκι και σεβασμό στο φυσικό και πολιτιστικό τοπίο. 
Μετά τη θέαση της ταινίας έχει κανείς την αίσθηση ότι βρισκόταν εκεί, στα ίδια μέρη που επισκέφτηκαν οι ήρωες.

Όσον αφορά την πλοκή, είναι δουλεμένη έτσι ώστε να ξυπνάει όμορφες αναμνήσεις από τον τρόμο παλαιότερων δεκαετιών.
Σε γενικές γραμμές πρόκειται για μια αναμφίβολα … ερωτεύσιμη ταινία. 

Αν τη δείτε και σας αρέσει, ρίξτε επίσης μια ματιά στα εξής: Parasomnia (2008) του William Malone, Outcast (2010) του Colm McCarthy και το κλασικό πλέον Return of the Living Dead 3 (1993) του Brian Yuzna (δεν χρειάζεται να έχετε δει το 1 και το 2).

Πρόκειται επίσης για horror romances, στα οποία όμως υπερισχύει σαφώς το στοιχείο του τρόμου.

Βασίλης Γιαννάκης.

Release Dates:
5 September 2014 (Toronto)
20 March 2015 (USA)
22 May 2015 (UK)