The Corridor review

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χατζηπαπάς.

Θα έλεγε κανείς ότι οι δημιουργοί της Καναδικής ταινίας τρόμου The Corridor, που προβλήθηκε στο Fantastic Fest και στο Toronto πέρυσι, για να βρει το δρόμο προς τις αμερικάνικες αίθουσες το φετινό Μάρτιο, είναι πρώτον, μεγάλοι οπαδοί του Stephen King, και δεύτερον, ερωτευμένοι ειδικά με μερικά έργα του, όπως το 'Dreamcatcer'.

Και γενικά, όταν κάποιος ξεκινά μια κριτική ταινίας με το να πει πόσο μοιάζει με μια άλλη ταινία, συνήθως δεν το λέει για καλό.

Στην περίπτωσή μας, δεν το κάνω γιατί είδα μια κακή αντιγραφή ή μια δουλειά χωρίς προοπτικές, αλλά γιατί απλούστατα …μοιάζει πολύ θεματικά.

Μάλιστα, παραλίγο να ήταν μια πολύ καλή sci-fi horror ταινία.
Αλλά δεν είναι.

Μια ομάδα πέντε παλιών φίλων - James Gilbert (Saw 6), David Patrick Flemming, Matthew Amyotte, Glen Matthews (Hobo With a Shotgun), Stephen Chambers (Casino Jack) - συναντιούνται σε μια απομονωμένη καλύβα.

Ένα από τα μέλη της παρέας, ο Tyler (Chambers) υπέστη πρόσφατα μια σοβαρή ψυχική βλάβη (τρελάθηκε, τραυματίζοντας με μαχαίρι έναν από τη παρέα), και οι φίλοι του έχουν την πρόθεση να είναι εκεί για να τον υποστηρίξουν, στη μετα-τραυματική του εμπειρία …έχοντας ταυτόχρονα το νου τους, ωστόσο.



Τα φιλαράκια είναι τα κλασικά σε τέτοιες περιπτώσεις (ο παντρεμένος, ο έξυπνος, ο εργένης-γαμίκουλας, ο χοντρός κλπ), αλλά υπάρχει ένα αξιοπρεπές διάστημα για την ανάπτυξη των χαρακτήρων, πράγμα που πάντα είναι καλό.  

Όμως, στη συνέχεια ... κάτι παράξενο συμβαίνει.
Υπάρχει κάτι ... απόκοσμο έξω στο δάσος. 

Θα μπορούσε να είναι μια διαγαλαξιακή φούσκα ή ίσως ένα ιδιόμορφο δυναμικό/μαγνητικό πεδίο, το θέμα είναι ότι ξαφνικά ο Tyler δεν φαίνεται και τόσο σχιζοφρενικής πια.

Ακόμα πιο παράξενο, είναι το γεγονός ότι οι άλλοι τέσσερις φίλοι εμφανίζουν ένα ανώμαλο αίσθημα υπεράνθρωπων, υπέρ-ευφυή και (τελικά) υπέρ-παρανοϊκών.

Η ιδέα είναι καλή, και ο Evan Kelly μπορεί να υπερηφανεύεται ότι στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο έδειξε ότι κατέχει τα μυστικά της κάμερας και ότι το μέλλον του ανήκει – όπως και σε όλο το Καναδικό σινεμά, όπως βλέπω τα τελευταία χρόνια.

Το χιονισμένο τοπίο της Nova Scotia του Καναδά, κάνει τη δουλειά του διευθυντή φωτογραφίας ευκολότατη, αφού η φυσική ομορφιά του μοιάζει να έγινε αυστηρά για κινηματογραφικούς σκοπούς.

Διόλου τυχαίο ότι εκεί έχουν γυριστεί άπειρες παραγωγές, από τον Τιτανικό και το Leaving Las Vegas μέχρι το Ghost Ship και το Amelia πιο πρόσφατα.

Οι ερμηνείες είναι σε υψηλά επίπεδα, ειδικά του εργένης (Gilbert, που μοιάζει πολύ με τον Bradley Cooper, ελπίζω όχι επίτηδες) και του ψυχάκια (Chambers), που τραβάει όλη τη ταινία πάνω του από τη μέση και μετά.

Η ατμόσφαιρα μυρίζει παράνοια από την αρχή, ο τρόμος αιωρείται στο χώρο και είναι έτοιμος να εκδηλωθεί.
Τον περιμένεις.
Και δεν αργεί.

Και όταν έρχεται, το gore εμφανίζεται – στιγμιαία αλλά δυναμικά – και η ταινία παίρνει τη τροπή που ήλπιζες να έχει.

Το The Corridor θα ήταν μια πολύ καλή ταινία, αν τελειώναμε εδώ.

Δυστυχώς, έρχεται το τελευταίο 20λεπτο που, αναπόφευκτα, πρέπει να εξηγηθούν όλα τα προηγούμενα, και να υπάρξει ένα καλό και ευκολονόητο φινάλε.

Εκεί, Evan, δεν τα καταφέραμε.
Το (ξεκάθαρα sci-fi) φινάλε του The Corridor αφήνει τα πάντα χωρίς εξήγηση, και τον θεατή μπερδεμένο σε ένα …Tron: Legacy τοπίο με μαγνητικά πεδία, ηρωισμούς και αυτοθυσίες.

Όσο καλά κι αν τα φέρνεις βόλτα όλα τα προηγούμενα σε μια ταινία, το φινάλε, ο προορισμός, το αποτέλεσμα, πρέπει να γίνεται κατανοητό για να μη χαρακτηριστεί μια προσπάθεια ημιτελής.

Παρά την σκληρή δουλειά στους χαρακτήρες και τα τεχνικά, αυτό που καθορίζει τη ποιότητα μιας ταινίας είναι ο έξυπνος χειρισμός της υπόθεσης.

Η δέσμευση και η επιμονή του Josh MacDonald (που έγραψε το σενάριο) στη βάση της πλοκής – που περιστρέφεται γύρω από το θάνατο της μητέρας του Tyler – μέχρι τέλους, θα αφήσει τους θεατές με ερωτηματικά και ένα μεγάλο κενό, αρκετά μετά τους τίτλους τέλους.

Αν όμως εξαιρέσεις αυτό, το The Corridor είναι ένα ενδιαφέρων θρίλερ χαρακτήρων, με εμφανής επιρροές από Stephen King και ορθάνοιχτες ματιές στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας, που θα σας αφήσει ικανοποιημένους, αλλά όχι ολοκληρωμένους.

The Corridor trailer από Horrorant