Header Ads

DVD Review: Shaft (2000)


Στη Νέα Υόρκη, έπειτα από έναν καυγά σε ένα κυριλέ κλαμπ, ο λευκός ρατσιστής Walter Wade, Jr. (Christian Bale) σκοτώνει τον αφροαμερικάνο Trey Howard [ο Mekhi Phifer του Dawn of the Dead (2004)].

Την υπόθεση αναλαμβάνει ο ντετέκτιβ του τίτλου (ο Samuel L. Jackson) που δεν «κολλάει» στους κανόνες, μα το δικαστήριο οδηγεί στο πουθενά, κυρίως επειδή η μοναδική αυτόπτης μάρτυρας [η Toni Collette του The Sixth Sense (1999)] έχει εξαφανιστεί έπειτα από δωροδοκία του δολοφόνου, ο οποίος πληρώνοντας την εγγύηση έφυγε για την Ελβετία.

Μετά από δύο χρόνια ο Shaft θα καταφέρει να κλείσει τον Walter προσωρινά στη φυλακή, όπου θα πιάσει φιλίες με τον δομινικανό έμπορο ναρκωτικών Peoples Hernandez [ο Jeffrey Wright του Broken Flowers (2005)].

Έπειτα από τη νέα απελευθέρωση του Walter, ο Shaft απορρίπτει το σήμα του και το όπλο του, και αφήνοντας πίσω το σώμα, αποφασίζει να πάρει τον νόμο στα χέρια του (ωστόσο με τη σημαντική συνδρομή των φίλων του, που παραμένουν αστυνομικοί).

Tο Sweet Sweetback's Baadasssss Song (1971) μαζί με το Shaft (1971) θεωρούνται οι δύο ταινίες που γέννησαν το blaxploitation κίνημα της δεκαετίας του 1970. 
Το τελευταίο μάλιστα απεδείχθη τόσο εμπορικό που γέννησε ένα επιτυχημένο sequel [Shaft’s Big Score (1972)], ένα αποτυχημένο sequel [Shaft in Africa (1973)], και μια αποτυχημένη σειρά που κράτησε για μόλις επτά επεισόδια [Shaft [1973 – 1974]].

Η παρούσα συνέχεια (λέω συνέχεια διότι αυτός ο Shaft που βλέπουμε εδώ είναι απόγονος του προηγούμενου) υπό τη σκηνοθεσία του John Singleton [Rosewood (1997)] είναι παραδόξως πολύ cool (σε μεγάλο βαθμό λόγω της 1970s μουσικής του), και είναι γεμάτο διασκεδαστικά one-liners (το αγαπημένο μου είναι αυτό στο οποίο ο Shaft λέει “It’s my duty, to please that booty”).

Ωστόσο, το σενάριο των John Singleton, Shane Salerno, και Richard Price, αποτυγχάνει στην προσπάθεια του να περάσει ως αντιρατσιστικό, καθώς πέφτει σε εύκολες παγίδες, όπως αυτή κατά την οποία καμία απειλή στο δρόμο δεν έρχεται από λευκούς, ενώ έχει σχεδόν πάντα παραλήπτες λευκούς.

Πρόκειται για μια παραγωγή των Scott Rudin [Addams Family Values (1993)] και John Singleton που κόστισε 46 εκατομμύρια δολάρια και απέφερε περισσότερα από 107 εκατομμύρια δολάρια, πράγμα που προσδίδει λογική στις συζητήσεις που γίνονται τώρα για συνέχεια του franchise.

Χρήστος Μουρούκης.