Header Ads

Χάνσελ και Γκρέτελ: Κυνηγοί Μαγισσών - Hansel & Gretel: Witch Hunters review

Αλήθεια, πόσοι τρόποι υπάρχουν για να σκοτώσεις μια μάγισσα;
Και γιατί οι περισσότεροι που χρησιμοποιούνται στο Hansel & Gretel: Witch Hunters είναι εντελώς γελοίοι;

Οπλοπολυβόλα εποχής εμφυλίου, επαναληπτικές καραμπίνες, χειροβομβίδες, tasers (αυτά με τις ηλεκτρικές εκκενώσεις, ντε), χειροποίητα τόξα και πολλές ποικιλίες σύγχρονων όπλων, πασπαλισμένα με κάποιο είδος anti-witch αγίασμα, όλα φτιαγμένα με σκοπό το εντυπωσιακό gore αποτέλεσμα – να στείλουν τις κακές μάγισσες στον έξω από δώ, από κει που ήρθαν δηλαδή.

Το Hansel & Gretel: Witch Hunters είναι σαφώς μια κλασική περίπτωση πρακτικής του νέου Hollywood: καλούμε έναν αλλοδαπό φιλόδοξο σκηνοθέτη που έτυχε να κάνει μια καλή ταινία στη χώρα του, του δίνουμε budget και κάνα δυο δυνατά ονόματα στο cast, και τον αφήνουμε να αυτοκαταστραφεί.

Αλλά αν δε τα ήθελε κι εκείνος, τίποτα δε θα γινόταν…
Ο Tommy Wirkola – ο Νορβηγός σκηνοθέτης που έκανε το πάρα πολύ καλό Dead Snow πριν 4 χρόνια – έγραψε και σκηνοθέτησε το Hansel & Gretel: Witch Hunters, οπότε η μισή ντροπή ανήκει σε αυτόν.

Ίσως όμως πρέπει να το πάρουμε απόφαση πως το Hollywood έχει σταματήσει να κάνει καλές ταινίες.
Έτσι απλά.

Σε μικρή ηλικία, τα αδέλφια Hansel (Jeremy Renner, The Bourne Legacy) και Gretel (Gemma Arterton, Tamara Drewe) παγιδεύτηκαν μέσα στο σπίτι της καραμέλας, έτοιμοι να ψηθούν στο φούρνο μιας κακιάς μάγισσας.

Αφού ξεπέρασαν τη δοκιμασία, το ζευγάρι ανέπτυξε μια τρελή όρεξη για το κυνήγι μαγισσών, και με τη πάροδο του χρόνου οικοδόμησαν τη φήμη ως ατρόμητοι πολεμιστές με περίτεχνα όπλα, που είναι σε θέση να σκοτώσουν οτιδήποτε κακό τολμήσει να βρεθεί στο δρόμο τους.

Αυτή η φήμη οδήγησε τον δήμαρχο ενός άθλιου χωριού (Rainer Bock, Passion) – το οποίο χωριό επηρεάζεται από έναν βίαιο και κουφιοκέφαλο σερίφη (Peter Stormare, The Last Stand) – να προσλάβει το ατρόμητο δίδυμο για να βρει τα κλεμμένα παιδιά του χωριού.

Για τις εξαφανίσεις αυτές, υπεύθυνη είναι η κακιά μάγισσα Muriel (Famke Janssen, The Wolverine) και οι δαίμονες που τη βοηθούν.

Στη διάρκεια των ηρωισμών του ζεύγους, ο Hansel γοητεύεται από την παραλίγο κρεμασμένη από το σερίφη, μοναχική ντόπια Mina (Pihla Viitala), ενώ η Gretel συμπονά …ένα troll, τον Edward (Derek Mears, Hatchet 3), δυο γνωριμίες που θα φανούν πολύ χρήσιμες όταν η Muriel θα ετοιμάσει την τελική της επίθεση.

Όσα καλά είχα πει για τον Tommy Wirkola το 2009 για το Dead Snow, τα παίρνω πίσω σήμερα.

Πέρα από κάποια αξιοπρεπή εφέ (τα practical, όχι τα cgi που φαίνονται φτηνά και ψεύτικα) και τον πολύχρωμο Disney-style καμβά με τον οποίο ‘ζωγραφίζει’ τη ταινία του ο Wirkola – όπως είχε κάνει και στο Dead Snow – δεν υπάρχει τίποτα στο οποίο να επιτυγχάνει.

Το χιούμορ του είναι άκυρο και, αν έπιασα σωστά τη πρόθεση του σκηνοθέτη για ένα νέο Army of Darkness (θριαμβευτικές μονολεκτικές ατάκες, γρήγορους ρυθμούς, έξαλλο gore), λυπάμαι αλλά η αποτυχία του γίνεται μεγαλύτερη.

Φαίνεται πιο πολύ σαν ένα παραμυθάκι που τελειώνει γρήγορα, αλλά προς Θεού, δεν είναι για παιδιά.
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, δεν μπορώ να βρω που απευθύνεται.



Σε horror fans, αποκλείεται.
Σε παιδιά όχι, σε comedy fans, με τίποτα, σε action fans …πολύ δύσκολα.
Ίσως στους οπαδούς του πρωταγωνιστικού διδύμου.

Ευτυχώς, η πλοκή μένει όσο απλοϊκή χρειάζεται να είναι και δεν μπλέκει με ιστορίες που θα κούραζαν, θα μπέρδευαν και θα έκαναν το φινάλε μια λυτρωτική διαδικασία για όλους μας.
Πάλι καλά να λες.

Η ελαφρότητα του σεναρίου φαίνεται κι από το ανύπαρκτο βάθος των χαρακτήρων, αλλά και τους κακούς μεμονωμένα.
Πάντα έχουν τις πιο ηλίθιες επιλογές, μερικοί δε από δαύτους κινούνται στα όρια της καρικατούρας.

Το cast επίσης μια αποτυχία.
Ο Renner παίζει με μια ετικέτα στο κούτελο που γράφει ‘είμαι για πολύ μεγαλύτερα πράγματα από αυτά που ο ατζέντης μου με αναγκάζει να παίζω’.

Όταν μιλάμε για έναν ηθοποιό που κάνει αγγαρεία, ο Renner στο Hansel & Gretel: Witch Hunters πρέπει να αποτελεί υπόδειγμα τέτοιου, και η ερμηνεία του να διδάσκεται ως τέτοια στο critics school.
Δεν θα βρείτε αντιπροσωπευτικότερο δείγμα από αυτό.

Όσο για τη Gemma Arterton, και παρά τη μεγάλη συμπάθεια που της έχω, εδώ είναι μια μετριότητα – αν και μια δικαιολογία ίσως είναι η μικρή χρησιμοποίηση της στη πλοκή.

Ωστόσο, ο Wirkola φάνηκε γενναιόδωρος και μας πρόσφερε ένα close-up των …δύο μεγάλων ατού της.
…Αυτά είναι.

Το Hansel & Gretel: Witch Hunters δεν είναι μια επίπονη διαδικασία.
90 λεπτά ταινία είναι, δεν θα υποφέρεις.

Απλώς, δε θα κερδίσεις απολύτως τίποτε, δεν θα γελάσεις, δεν θα διασκεδάσεις, αντίθετα θα στραβώσεις με μερικά πράγματα.


Εκτός κι αν δεν έχεις απαιτήσεις, και είσαι από αυτούς που πιστεύουν ότι μια ταινία με μάγισσες και δυο σχεδόν σούπερ ήρωες παραιτείται της υποχρέωσης για ένα σενάριο της προκοπής, με χαρακτήρες δουλεμένους και λιγότερο ηλίθιους κακούς.

Κωνσταντίνος Χατζηπαπάς.


 

 
Release Date:

25 January, 2013 (USA)
19 June, 2013 (Greece DVD)

Hansel & Gretel: Witch Hunters trailer 2 από Horrorant