The Shrine review
Σας έχει τύχει να ξεκινάτε να δείτε μια ταινία νοιώθοντας σίγουροι για το τι πρόκειται να δείτε, αλλά όσο περνάει η ώρα να βρίσκετε συνέχεια πράγματα που δεν φανταζόσασταν, πράγματα που δεν υπονοούνται στο trailer και που σας απομακρύνουν εντελώς από αυτό που νομίζατε;
Το The Shrine του Καναδού Jon Knautz δεν θα σας κάνει να πέσετε και από τα σύννεφα, αλλά έχει πολλές λεπτομέρειες στο στόρι που, συνολικά, το κάνουν να διαφέρει.
Προσωπικά, νόμιζα (μάλλον, ήμουν βέβαιος) ότι θα έβλεπα ένα βρετανικού τύπου θρίλερ με αιρέσεις, ανθρωποθυσίες και τελετές.
Και τα είδα.
Αλλά είδα και μυστήρια τύπου Twilight Zone, είδα αναφορές στο The Mist και στο The Exorcist, είδα ένα δουλεμένο σενάριο και μια καλή ανατροπή στο φινάλε, που τελικά, με κάνει να φωνάξω: δεν είναι αυτό που περίμενα.
Αν προσθέσω και τις πολύ καλές ερμηνείες και την άριστη επιλογή της πρωταγωνίστριας, θα έλεγα ότι το The Shrine είναι μια προσωπική έκπληξη και ένα καλό φιλμ τρόμου.
Η ιστορία ξεκινάει με τη φιλόδοξη δημοσιογράφο Carmen (Cindy Sampson) της οποίας η καριέρα βρίσκεται σε μια απροσδόκητη στασιμότητα.
Αντί να αναλάβει να καλύψει ιστορίες υψηλού ενδιαφέροντος που θα την βάλουν για τα καλά στο χώρο των μάχιμων ρεπόρτερ, αναγκάζεται να καλύψει ανούσια ρεπορτάζ για μέλισσες...
Ωστόσο, αντί να φέρει εις πέρας την αποστολή της και να κάνει τη δουλειά που της ανατίθεται, η Carmen επιστρατεύει τη βοήθεια της ασκούμενης Sara (Meghan Heffern, Chloe) και του φωτογράφου και εραστή της, Marcus (Aaron Ashmore) για να διερευνήσει μια μυστήρια εξαφάνιση.
Ένας νεαρός ταξιδιώτης έχει χαθεί κάπου στην Πολωνία και η ατρόμητη δημοσιογράφος έχει βρει μια σχέση μεταξύ αυτής της εξαφάνισης και μια σειρά άλλων στο ίδιο μέρος, κατά τη διάρκεια των χρόνων.
Οπλισμένη με ένα σακίδιο γεμάτο φιλοδοξίες, η Carmen και οι φίλοι της πηγαίνουν στη Πολωνία, και συγκεκριμένα στο χωριό στο οποίο χάνονται τα ίχνη του εξαφανισμένου, αλλά το ταξίδι τους παίρνει μια ιδιαίτερα σκοτεινή και δύσκολη τροπή.
Όταν φτάνουν στο μικρό χωριό της Alvaina (στη πραγματικότητα η ταινία γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στο Ontario του Καναδά), οι ντόπιοι τους υποδέχονται εχθρικά και με παγωμένα βλέμματα.
Όλοι οι κάτοικοι ισχυρίζονται ότι δεν έχουν τη παραμικρή ιδέα για τον τύπο που εξαφανίστηκε στα μέρη τους, εκτός από ένα μικρό κορίτσι που αρχίζει να μιλάει τρομαγμένο.
Πριν προλάβει να αποκαλύψει περισσότερα, το κορίτσι διακόπτεται βίαια από τον χασάπη-πατέρα της, έναν ογκώδης τύπο που δε μοιάζει να είναι έτοιμος να καθίσει να συζητήσει με τους ξένους.
Παρ’όλα αυτά, τα πράγματα δεν γίνονται βίαια μέχρι οι δημοσιογράφοι να κατευθυνθούν προς το δάσος, πάνω από το οποίο ‘κρέμεται’ ένα παχύ, αταλάντευτο σύννεφο καπνού ή μια πυκνή ομίχλη.
Αν μη τι άλλο, ο σκηνοθέτης Jon Knautz γνωρίζει τη σημασία της ατμόσφαιρας.
Ολόκληρη η ταινία έχει ένα ‘δυσοίωνο προαίσθημα’ και δεν υπάρχει στιγμή που να μην περιμένεις το χειρότερο να εμφανιστεί.
Ειδικά τα πλάνα στο δάσος είναι αριστοτεχνικά, με την ακινησία, τη σιωπή και ενίοτε το travellin’ της κάμερας να σε κάνει να κοιτάς γύρω σου για να σιγουρευτείς ότι είσαι μόνος.
Ο Knautz έχει δημιουργήσει μια υποτονική κινηματογραφική εμπειρία, τόσο επιτυχείς που δεν συναντάμε συχνά.
Σταδιακά, ο ρυθμός και ο τόνος της ταινίας αλλάζει, και από ένα σημείο και μετά καταλαβαίνεις ότι όσα νόμιζες ότι θα δεις και αυτά που νομίζεις ότι ξέρεις μέχρι τότε, δεν ισχύουν.
Η μαγκιά της ταινίας όμως είναι στο σενάριο, το οποίο είναι γεμάτο από μικρές εκπλήξεις που σου τραβούν το ενδιαφέρον συνεχώς.
Ναι, υπάρχουν οι τελετές και οι ανθρωποθυσίες, αλλά όχι όπως περιμένετε.
Η ανατροπή στο τελευταίο τέταρτο σε καθηλώνει (είπαμε, έχεις ξεχάσει όσα ήξερες) και, το καλύτερο, συνοδεύεται από ένα final act δράσης υπερβολικά καλό για low budget horror.
O Knautz τα κάνει όλα αυτά να μοιάζουν εύκολα, χάρη φυσικά στο σενάριο αλλά και στην ιδιαίτερα εντυπωσιακή Cindy Sampson (μια ηθοποιός που φυσιογνωμικά φέρνει λίγο στη Marisa Tomei) η οποία είναι αναμφισβήτητα το επίκεντρο της ταινίας και, στο τέλος, γίνεται το στόρι που πάντα ήθελε να καλύψει δημοσιογραφικά ο χαρακτήρας της.
Το The Shrine είναι ένα θαυμάσιο δείγμα τρόμου Lovecraft, κάπως αργό κατά διαστήματα αλλά με πολλές συγκινήσεις και τρομάρες, και πάνω απ’όλα έξυπνο.
Τα τελευταία 20 λεπτά είναι από μόνα τους κάτι το ιδιαίτερο, και ειλικρινά δεν πήγε ποτέ το μυαλό μου στην αλήθεια.
Συνιστάται ανεπιφύλακτα.
Release Date:
May 8, 2012 (US DVD)
Το The Shrine του Καναδού Jon Knautz δεν θα σας κάνει να πέσετε και από τα σύννεφα, αλλά έχει πολλές λεπτομέρειες στο στόρι που, συνολικά, το κάνουν να διαφέρει.
Προσωπικά, νόμιζα (μάλλον, ήμουν βέβαιος) ότι θα έβλεπα ένα βρετανικού τύπου θρίλερ με αιρέσεις, ανθρωποθυσίες και τελετές.
Και τα είδα.
Αλλά είδα και μυστήρια τύπου Twilight Zone, είδα αναφορές στο The Mist και στο The Exorcist, είδα ένα δουλεμένο σενάριο και μια καλή ανατροπή στο φινάλε, που τελικά, με κάνει να φωνάξω: δεν είναι αυτό που περίμενα.
Αν προσθέσω και τις πολύ καλές ερμηνείες και την άριστη επιλογή της πρωταγωνίστριας, θα έλεγα ότι το The Shrine είναι μια προσωπική έκπληξη και ένα καλό φιλμ τρόμου.
Η ιστορία ξεκινάει με τη φιλόδοξη δημοσιογράφο Carmen (Cindy Sampson) της οποίας η καριέρα βρίσκεται σε μια απροσδόκητη στασιμότητα.
Αντί να αναλάβει να καλύψει ιστορίες υψηλού ενδιαφέροντος που θα την βάλουν για τα καλά στο χώρο των μάχιμων ρεπόρτερ, αναγκάζεται να καλύψει ανούσια ρεπορτάζ για μέλισσες...
Ωστόσο, αντί να φέρει εις πέρας την αποστολή της και να κάνει τη δουλειά που της ανατίθεται, η Carmen επιστρατεύει τη βοήθεια της ασκούμενης Sara (Meghan Heffern, Chloe) και του φωτογράφου και εραστή της, Marcus (Aaron Ashmore) για να διερευνήσει μια μυστήρια εξαφάνιση.
Ένας νεαρός ταξιδιώτης έχει χαθεί κάπου στην Πολωνία και η ατρόμητη δημοσιογράφος έχει βρει μια σχέση μεταξύ αυτής της εξαφάνισης και μια σειρά άλλων στο ίδιο μέρος, κατά τη διάρκεια των χρόνων.
Οπλισμένη με ένα σακίδιο γεμάτο φιλοδοξίες, η Carmen και οι φίλοι της πηγαίνουν στη Πολωνία, και συγκεκριμένα στο χωριό στο οποίο χάνονται τα ίχνη του εξαφανισμένου, αλλά το ταξίδι τους παίρνει μια ιδιαίτερα σκοτεινή και δύσκολη τροπή.
Όταν φτάνουν στο μικρό χωριό της Alvaina (στη πραγματικότητα η ταινία γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στο Ontario του Καναδά), οι ντόπιοι τους υποδέχονται εχθρικά και με παγωμένα βλέμματα.
Όλοι οι κάτοικοι ισχυρίζονται ότι δεν έχουν τη παραμικρή ιδέα για τον τύπο που εξαφανίστηκε στα μέρη τους, εκτός από ένα μικρό κορίτσι που αρχίζει να μιλάει τρομαγμένο.
Πριν προλάβει να αποκαλύψει περισσότερα, το κορίτσι διακόπτεται βίαια από τον χασάπη-πατέρα της, έναν ογκώδης τύπο που δε μοιάζει να είναι έτοιμος να καθίσει να συζητήσει με τους ξένους.
Παρ’όλα αυτά, τα πράγματα δεν γίνονται βίαια μέχρι οι δημοσιογράφοι να κατευθυνθούν προς το δάσος, πάνω από το οποίο ‘κρέμεται’ ένα παχύ, αταλάντευτο σύννεφο καπνού ή μια πυκνή ομίχλη.
Ολόκληρη η ταινία έχει ένα ‘δυσοίωνο προαίσθημα’ και δεν υπάρχει στιγμή που να μην περιμένεις το χειρότερο να εμφανιστεί.
Ειδικά τα πλάνα στο δάσος είναι αριστοτεχνικά, με την ακινησία, τη σιωπή και ενίοτε το travellin’ της κάμερας να σε κάνει να κοιτάς γύρω σου για να σιγουρευτείς ότι είσαι μόνος.
Ο Knautz έχει δημιουργήσει μια υποτονική κινηματογραφική εμπειρία, τόσο επιτυχείς που δεν συναντάμε συχνά.
Σταδιακά, ο ρυθμός και ο τόνος της ταινίας αλλάζει, και από ένα σημείο και μετά καταλαβαίνεις ότι όσα νόμιζες ότι θα δεις και αυτά που νομίζεις ότι ξέρεις μέχρι τότε, δεν ισχύουν.
Η μαγκιά της ταινίας όμως είναι στο σενάριο, το οποίο είναι γεμάτο από μικρές εκπλήξεις που σου τραβούν το ενδιαφέρον συνεχώς.
Ναι, υπάρχουν οι τελετές και οι ανθρωποθυσίες, αλλά όχι όπως περιμένετε.
Η ανατροπή στο τελευταίο τέταρτο σε καθηλώνει (είπαμε, έχεις ξεχάσει όσα ήξερες) και, το καλύτερο, συνοδεύεται από ένα final act δράσης υπερβολικά καλό για low budget horror.
O Knautz τα κάνει όλα αυτά να μοιάζουν εύκολα, χάρη φυσικά στο σενάριο αλλά και στην ιδιαίτερα εντυπωσιακή Cindy Sampson (μια ηθοποιός που φυσιογνωμικά φέρνει λίγο στη Marisa Tomei) η οποία είναι αναμφισβήτητα το επίκεντρο της ταινίας και, στο τέλος, γίνεται το στόρι που πάντα ήθελε να καλύψει δημοσιογραφικά ο χαρακτήρας της.
Το The Shrine είναι ένα θαυμάσιο δείγμα τρόμου Lovecraft, κάπως αργό κατά διαστήματα αλλά με πολλές συγκινήσεις και τρομάρες, και πάνω απ’όλα έξυπνο.
Τα τελευταία 20 λεπτά είναι από μόνα τους κάτι το ιδιαίτερο, και ειλικρινά δεν πήγε ποτέ το μυαλό μου στην αλήθεια.
Συνιστάται ανεπιφύλακτα.
Release Date:
May 8, 2012 (US DVD)
The Shrine από FilmBoy-gr
%20frame.jpg)
Post a Comment